________________
( ૯૩) સેકાના મધ્યકાળ પછીના સમયમાં એ વંશમાં પ્રખર વિદ્વાન અને સિદ્ધાંતના પારંગામી એવા સિદ્ધસેનસૂરિ થયા. આ સૂરિજે કે અપ્રતિબદ્ધ વિહારી હતા. છતાં ગુજરાત દેશમાં આવેલા પાટલાનગર અને મારામાં વિશેષ સમય રહેતા હતા. ભવ્ય જનને ઉપદેશ આપી જૈનધર્મનું ગૌરવ વધારવાને પ્રયત્ન કરી રહ્યા હતા.
નવમાં સૈકાની શરૂઆતમાં સિદ્ધસેનસૂરિ પિતાના પરિ વાર સાથે પાટલાથી વિહાર કરતા શ્રી મહાવીરસ્વામીને વંદન કરવાને મેશ શહેરમાં આવ્યા. આ સમયમાં મઢેરા મેટું શહેર હતું. મોઢ લેકેની વસ્તી વિશાળ અને ધનધાન્યથી સુખી હતી. તેમના હાડમાંસમાં પણ જૈનત્વ રમી રહ્યું હતું. અહિંસાની ઉપાસક એવી આ મઢ કેમ વીતરાગના ધર્મનું જૈનધર્મનું આરાધન કરતી ધર્મ, અર્થ અને કામને બાધા રહીતપણે સિધ્ધ કરતી હતી.
અંતરંગ ભાવભક્તિ પૂર્વક સિદ્ધસેનસૂરિ વિધિપૂર્વક શ્રી મહાવીરસ્વામીને નમીને ત્યાંના સંઘના આગ્રહથી કેટલાક દિવસ ત્યાં રહ્યા. ભવિતવ્યતા વેગે એક દિવસે રાતના શ્રાવકે સાથે ધર્મ ગેઝી કર્યા પછી સંથારાપોરસી ભણાવીને યોગનિદ્રાએ સુતા હતા. તે સમયે એમણે અ૫રાત્રી શેષ રહી ત્યારે એક ઉત્તમ સ્વપ્ન જોયું. “જનેશ્વરના ચૈત્યના શિખર ઉપર એક કિશોર વયનું સિંહનું બચ્ચું ખેલતું હતું જ્યારે એમની ગનિદ્રા દૂર થઈને પ્રાત:ક્રિયા કર્યા પછી સ્વની વાત યાદ
