________________
શ્રી શાન્તિનાથ પરમાત્માનું સ્તવન
૪૫ વિવેચન :- પરમાત્મા જ્યારે કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે છે ત્યારથી તેમને તીર્થંકર નામકર્મનો ઉદય શરૂ થાય છે તેના પ્રતાપે અશોકવૃક્ષ, સુરપુષ્પવૃષ્ટિ, દિવ્યધ્વનિ, સિંહાસન, ચામર, છત્ર, ભામંડળ અને દુન્દુભિ આ પ્રમાણે આઠ પ્રાતિહાર્યોથી પરમાત્મા શોભાયમાન છે. તથા ચોત્રીસ અતિશયોથી પણ આ પરમાત્મા અત્યન્ત શોભાયમાન
પ્રાતિહાર્યની શોભા અને ચોત્રીસ અતિશયોની શોભા શ્રી તીર્થંકર પરમાત્માને જ હોય છે. સામાન્ય કેવલજ્ઞાની ભગવંતોને આ શોભા સંભવતી નથી. આ શોભા કહી ન શકાય, વર્ણવી ન શકાય, તેવી છે. જેણે સાક્ષાતુ નજરે જોઈ હોય તેને જ સમજાય તેવી આ શોભા છે.
જેમ ઘુવડનું બાલક સૂર્યના કિરણો સામે જોઈ શકતું નથી. તો વર્ણન તો તે ઘુકબાલકથી કેમ થાય ? અર્થાત્ ન જ થાય. જે પરમાત્માનું તેજ એટલું બધુ અપાર છે કે સામે પુરેપુરું જોઈ પણ શકાતું નથી. તો તેનું વર્ણન કેમ કરી શકાય ? તેવું અમાપ અવર્ણનીય અવાચ્ય એવું પરમાત્માનું સ્વરૂપ છે. | ૨ | વાણી ગુણ પાંત્રીસ અનુપમ, વહાલા મારા,
અવિસંવાદ સરૂપે રે II ભવદુઃખવારણ, શિવસુખકારણ, સુધો ધર્મ પ્રરૂપે રે
II ભાવિકજન II |૩ ગાથાર્થ - પરમાત્માની ધમદશના પાંત્રીસ ગુણોથી ભરેલી છે. કોઈપણ જાતના વિસંવાદ વિનાના સ્વરૂપવાળી આ વાણી છે. જે વાણી ભાવના દુઃખોનું વારણ કરનારી અને મુક્તિસુખના કારણ ભૂત એવા શુદ્ધ ધર્મની પ્રરૂપણા કરનારી છે. તે ૩ //
