________________
કળશ
૧૮૫
વિવેચન :- સંયમ, તપની આરાધના કરવાથી આત્મા અભિનવ એટલે નવીન કર્મને ગ્રહણ કરતો નથી. અને જીર્ણ એટલે જુના બંધાયેલા કર્મોનો અભાવ એટલે નાશ કરે છે. એટલે નિઃકર્મી થાય અર્થાત્ કર્મથી રહિત થયેલા શુદ્ધ આત્માને બાધારૂપ કોઈ કર્મો નહીં હોવાથી તે આત્મા સહજાત્મસ્વરૂપના અનાકુલ એટલે આકુળ વ્યાકુળતા વિના અર્થાત્ વિષયકષાયના આકુલિતભાવોથી રહિત પોતાના સહજ શુદ્ધ આત્મસ્વરૂપના આનંદમાં સદા મગ્ન રહે છે તેથી શુભાશુભ કર્મના ફળનું ભાવથી તેમને વેદન નથી. એટલે કે કર્મોદયની પરવશતા નથી. માત્ર ઉદયાધીન જ્ઞાતા-દૃષ્ટાપણે વર્તન-વ્યવહાર કરે છે. ।।૫।।
ભાવરોગના વિગમથી, અચલ અક્ષય નિરાબાધો જી ॥ પૂર્ણાનંદદશા લહી, વિલસે સિદ્ધ સમાઘો જી || ૬ ||
અર્થ :- પછી ભાવરોગ તે પરાનુયાયીપણું, તેહનો વિગમ કેતાં સર્વથા દૂર કરવાના કારણે કરીને અચલ કેતાં ચપલતા રહિત, અક્ષય કેતાં અવિનાશીપણું, નિરાબાધ કેતાં અવ્યાબાધ પદ પ્રગટે, તે સર્વનું મૂલ કારણ જિનરાજ શ્રી વીતરાગદેવની સેવના તથા ભાવચિ, દ્રવ્યથી તથા ભાવથી પ્રગટે, માટે સેવના કરવી એમાં જ હિત છે.
પૂર્ણાનંદવાળી તથા પરમાનંદવાળી અને અનંતગુણના ભોગરૂપ સ્વસિદ્ધતા દશા લહી કેતાં પામીને વિલસે કેતાં અનુભવે, સિદ્ધ નિષ્પન્ન પરિનિહિતાર્થ આત્મિક સમાધિ જ્ઞાનદર્શન સમાધિ, અવ્યાબાધ આનંદ સમાધિ, ભોગવે અર્થાત્ પામે. એ શ્રી જિનેશ્વરની સેવાનું ફળ, એહિ જ પરમનિર્વાણપદની પ્રાપ્તિ છે.
તેણે સર્વ વિકલ્પોની કલ્પના નિવારીને સર્વજ્ઞ સર્વદર્શી શુદ્ધતત્ત્વી પરમેશ્વર નિર્વિકારી દેવનું સેવન કરો. એહિ જ પરમ સુખનું પુષ્ટ કારણ છે. || ૬ ||
