________________
૧૭૪
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગઃ ૧ વિવેચનઃ- વેદનીય કર્મના ક્ષયથી ઉત્પન્ન થયેલું અને કોઈ પણ જાતની બાધા - પીડા વિનાનું તથા અતીન્દ્રિય એવું આપશ્રીમાં જે અવ્યાબાધ સુખછે. જે ગુણ નિર્મળપણે પ્રગટ થયો છે, તે ગુણ કરણજ્ઞાનથી એટલે કે ઈન્દ્રિયોથી થનારા મતિ - શ્રુતજ્ઞાનથી અને ઉપલક્ષણથી લાયોપથમિક ભાવના અવધિજ્ઞાન અને મન:પર્યય જ્ઞાનથી પણ જાણી ન શકાય તેવો આ ગુણ છે ક્ષાયોપશયિક ભાવનાં ચારે જ્ઞાનોથી ન જાણી શકાય તેવું અવ્યાબાધ અનંત સુખ આપશ્રીમાં વર્તે છે.
જે આત્મા ધાતકર્મોનો ક્ષય કરીને તમારા સમાન અનંતગુણોનો રાજા બને છે કેવળજ્ઞાની કેવળદર્શની – સર્વજ્ઞ અને સર્વદર્શી બને છે તે જ આત્મા આ ગુણોનો જાણગ - જાણકાર બને છે અને આવા ગુણોનો ભોકતા પણ તે જ આત્મા બને છે.
આ ગુણો ક્ષાયિકભાવના છે. એટલે અતીન્દ્રિયગુણો છે. તેના ભોકતા અને જ્ઞાતા સિદ્ધભગવંતો અર્થાત્ કેવલજ્ઞાની ભગવંતો જ થાય છે. | ૮ ||
એમ અનંત દાનાદિક નિજગુણ, વચનાતીત પંડુર જી ! વાસન ભાસન ભાર્યે દુર્લભ, પ્રાપ્તિ તો અતિ દૂર જી II - II
ગાથાર્થ:- આ પ્રમાણે અનંત દાનાદિક પોતાના આત્માના જ ગુણો છે અને તે વચનોથી ન કહી શકાય તેવા છે તથા તે ગુણો અંડર છે. (અતિશય મોટાગુણો છે) આવા ગુણોની શ્રદ્ધા કરવી અને જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવું. આ પણ દુર્લભ છે તો તે ગુણોની જીવનમાં પ્રાપ્તિ કરવી તો અતિશય દૂર જ છે. / ૯ //
વિવેચન :- આ પ્રમાણે હે વીતરાગ પરમાત્મા ! આપશ્રીમાં અનંતદાન - અનંતલાભ – અનંતગુણોનો ભોગ અને અનંત ગુણોનો ઉપભોગ ઇત્યાદિ પારાવાર (અપાર) પોતાના ગુણો પોતાનામાં જ પ્રગટ થયેલા વર્તે છે. જે વચનોથી વર્ણવી શકાતા નથી. અવર્ણનીય
