________________
५२
छोडावियो, निजपुत्रीरे मदनमंजरी वरकियो । बहुदियो सार्थे कटक तेहसुं नयरि उज्जेणी गयो, आवियो जाणी. इंद्र महुच्छव चिते दुमुह हरषियो । एक थंभ मोटो बहु महोच्छवे सुद्ध भूमि रोपाचियो, बहु हार सुकुसुम माल घंटा ध्वज पताके अलंकीयो || ७७ || विह पासेरे नाचे गावे बहु हसे, एक एकधीरे अधिकें आणंदे उल्लसें । जन नाटकरे नाचे दान दिये घणा, बहु कुंकुमरे अगर कपूरे छांटणं:-छांटणकुसुम तंबोल करतां सात दिन पूरा यमा, सर्वलोक जे जिथकी आव्या तेय तेणी दिशि गया । से थंभ ठूंठ समान पडियो देखि नरपति चिंतवे, बहुमूत्र मल (तेह करत देखी राय संवेगी हवे ॥ ७८ ॥ तव जाणेरे घिरा २ रिद्धि अधिरपणो, खिण माहेरे दीठो ए अमुहामणो । एम चिंततरे मत्यय बुद्धथयो वली, पंचमुष्टियेंरे लोच कियो मननि रली :बली २ सामणदेवि वंदे बेस आणी तेह दिये, सद मोह मच्छर दालि मुणिवर भावसुं संयम' लिये । ग्रामानुग्राम विहार करतां पापकंद निकंदए, करजोडी मनि आणंद आणी (ब्रो तसु पय वंदए ।। ७९ ।।
( गाथा: - )
इंदजं समलंकितं, दक्षं पंडतं पविलुप्पमाणं, रद्धिं अरिद्धिं समुपेहिणं, पंचालराया विसमेरूख धम्मं ॥ ८० ॥ (इति द्विमुखेचरितं संपूर्ण ||२|| अथ श्रीममिरायेचरितम्( चोपा - )
श्रीगुरूचरणकमल अणुसरी,बोलीषु लमि सुनिवरनो (वरी
