________________
१२९
जिनवाणिश्री जाणि । कर्मसिंह भावे करीजी, हियडामाथि भाणि ॥ जि० ॥ ६१ ॥
( दहा:-) तिम तुंही का एह बत, दुःख जाशी सहू डील । विधिपूर्वक आराधतां, इहव परभवलील ॥६२॥ साधुतणी वाणी मुणी, धरती हर्ष अपार । दुर्गधा रोहिणी वरत, भावे साधे सारः॥ ६३ ॥ सुंगंधपणो पामी करी, अंतकाळ मन शुद्ध काल करी पामे भली, देव, भवे बहु रिद ॥६४॥ तिहाथी नवी चंपापुरी, मघवा नाम नरिंद । लखमी राणी तेहनी, खि वसी-आणंद ॥६५॥ रूप पात्र भर यौवने, रोहिणी नामे सार । परणी राय अशोक ते, पन्यतणे परकार ॥६६॥ दुःख बात जाणे नहीं, रोहिणीवत परभाव । तपतपियाना फल सह, जाणे सकळ संसार ॥ ६७ ॥ वळि पूछयु राजेश तें, राणी ऊपर नेह । रूपकुंभ कहे सांभळो, कहिये वातज एह॥६८
( ढाल १९ मी-देशी अलबेलानी. ) सांभळी बोले साधुजीरे लाल, मीति तणो परकार, मुण राजारे । रोहिणी राणी-ऊपरेरे लाल, कहिये तेह विचार ।मु० ॥६९॥ पूरव ध्वनी प्रीतडीरे लाल, होइ गइ जिणवातमु । तेह पर सांभळी इहां कणेरे लाल, जिम होवे सुख सात ॥१०॥ ॥पू० ॥७० ॥ सिंहसेन राजा तिहां कणेरे लाल, देखि अथिर संसार मु० । राज्य सुगंध समर्पियोरे लाल, आप लियो व्रत भार मु० पू० ॥७१।। सुगंधराय श्रावकतणारेलाल,
