________________
॥१८।। एहवो जाणी जे नरनार, दिये साधुने तेह असार । इह भव परभव दुख वशि तेह, पामे भवभमतां नहीं छेह ।।१९।। जिम श्रीवासुपूज्य जगनाह, तस अंगज मघवा तरनाह । रोहिणी तस पुत्रीनो जीव, बहु भव पुंठे कीधी रीव ॥२०॥ कुष्टरोग दुर्गधे करी, दुर्गधा परे पामे खरी । बहुभव पूंठे दीधो जेण, जाणी मुनि कडु तुंबड तेण ॥२१॥ वलि द्रौपदिपरे पामे दुःख, बहु भव भमतां थाय न सुख । दुर्गध कुमरतणी परे जाण, दुख सहतां बहुभवे निर्वाण ॥२२॥ एहवो जाणी जे नरनार, अरस विरस अयोग आझर । करता भुगता जगमां जाण, पण तपथी लहिये शिव ठाण ॥२३॥ करजोडी पूछे गणधार रोहिणी गणीतणो विचार। दुर्गधा किण विध तप करी, जगना नाथ ! "कहो हित धरी ॥२४॥ पूछया अंतर जिणवर भणे, आगल गौतम उभा मुणे । अरध मागधि वाणि रसाल, करमसिंह मुणतां सुविशाल ॥ २५ ॥
(दाल-बीजी-सीखन सीखन चेलणा, ए देशि.)।
जंबुद्वीप सोहामणो, द्वीपां विच जाण । मेरु बिराजे बीचमें, शिरमुकुट समाण ॥२६।। चंपा, चावी चिहुदिशें, दक्षिण भरत मझार । अंगदेश धणकण भरी, रहे लीला नार ॥चंपा० ॥२७॥ गढमढ मंदिर मालिया, पोशाल ल्हे शाल । चावां चहुटां चीहु दिशे, शोभे सुविसाल ॥ चंपा०॥२८॥ धनवंत घरमी जन घणा, परकाज सकज । विविध व्यापारी वाणिया, गुणवंत सलज्ज ॥ चंपा० ॥२९॥ क्षीरोदक सम लूघडां, रेशमी पटकूल । गाधी