________________
अजुआले ॥१६॥ जे वलि देस विरति व्रतधारी, समकितवंत जिके सागारी, जिन मारग अनुसारी। सोहरायस्यु पासासारी,
खेलंता ले सार उगारी, जीतण डाव विचारी ॥१७॥ ते पण सिमबल वृद्धिनें योगे, शुद्धातम अनुभव उपयोगें, साधमुगुरु र संयोगें। मोहरायनो मान ऊतारे, सिद्ध तणा गुण हियडे धारे, चित्तसिवरमणी भोगें ॥१८॥ हिव एहनी जे जीपणहारी, होस्ये हुई छे जे जगनारी, ते कहीये संभारी । प्रथम कही साहुणी गुणखाणी, संयमनें गुणि साहु, समाणी, विचरे मोह, निवारी ॥१९॥ जे श्राविका बारव्रतधारे, जीवादिक नवतत्व विचारे, ते पूण मोह निवारे। पुनरपि जे जिन सेवा सारे, गुरु पहिलाभी जेय आहारे, चौद नियमसंभारे ॥ २० ॥ पडिक्कमणां पोसा पच्चख्खाण, तित्य मुणे गुरुतणा वखाण, माने जिनवर आणजे वरते खोथे गुणठाण, पंचमना साधे अणुठाण,तारे मोह माण॥२१॥ शीलवती वली सती कहीजे,जेहनी महिमा जगमां लहीजे, थुणतां सुख लहीजे । बे करजोडी तास नसीजे नितति, अनुमोदन तमु कीजे, नरभव लाहो लीजे ॥२२।। दाणव देव मिथ्याती जेह, शील परीखण आवे तेह, पावे नही तमु छेह । तपजप करि सोसे निज देह, शील ऊपर धरि अतिघण नेह, स्त्रीमांहि राखे रेह ॥२३॥ कर्मवसें. मुखदुःख अनेक, उपजे तोपण न तजे टेक, शीलतणा सुविवेक। चाली न चले सुरनरकेरी, वात कहीजे कवण अनेरी, हेरी लहीए एक ॥२४॥ एहवी शीलवती दृढ नारी, मोह सुभटनो.
