________________
७८ दसण नाणि अतुल बलवंत । चारे, वंदं मनने भाय, जिम मनवंछित संपद थाय ॥३॥ रतनाकर ग्रह संखवरीस,
समिति चंद (१५९४ ) संवतें जगीस । प्रत्यय बुद्धतणो ए (चरी) भाष्यो मन आणंदें करी ॥४॥ सुधासिंधु जस जगत्र विख्यात, वेलतात विमलादे मात । श्रीपासचंद्रमरि सुगुण प्रधान, तसु पय सेव करुं तजि मान ॥६॥ उतराध्ययनें संखेपें कयो, वृत्तिमाहिथी विस्तर लह्यो। तिहांथी बोल्यो ए उद्धार, भणतां लाभे सुद्ध विचार ॥६) जिनभाषितथी कह्यो विरुद्ध, पंडितजन ते करज्यो सुद्ध, आगम मिलतो करो प्रमाण, करजोडी बीनवु सुजाण ! ॥७॥ मेरु महीमंडल थिर रहे, मूरिज ससि गयणें वहें । चिहुंदिसि रतनाकर जलभर्या, बिहुं पासें जगती परिवर्या ॥८॥ जां जगे जिणसासण थिर थाइ, तां ए भणतां चित्त सुहाइ । पामीजें सवि सुख संपदा, पासनाह) मुपसायें सदा ॥३०९॥ । इति श्रीचतुःप्रत्येकबुद्धररित्रं गुर्जरभाषायां पद्यबंधनिबद्धं समाप्तं / कृतं चानवद्यविद्याविशारदन्यायपारावारपारीणप्रवरजैनाचार्यचकचक्रवर्तिप्रवादिदेवमरिपुरंदरपरंपरायां श्रीमन्नागपुरीयवृहत्तपागच्छोययुगप्रधानपदधारकामे यमहिमानिधानसंवेगरंगतरंगिताऽहत्लिद्धान्तपारदृष्जैनाचार्याग्रणिश्रीपार्श्वचन्द्रसूरीश्वरचरणसरसिरुहमधुकरशास्त्रविशारदप्रवरमहर्षिब्रह्मर्षिणा संशोधितं च श्रीजैनश्वेताम्बराचार्यवर्यसकलागमरहस्यवेदिपूज्यपादप्रातःस्मरणीयश्रीश्रीश्रीभ्रातृचंद्र( सूरिवरशिष्यमुनिसागरचंद्रेण स्वपरकल्याणाय॥ ओं हे नमः॥