________________
૩૬ર
મુગ્ધાએ પણ તિમહીજ કીધે, લેઈ પુત્ર પિતાને દીધો છે.
૫ સુંદરી છે ૪છે. ઝળી માંહે લઈ ધરિઓ, બાલક દેખી મન હરી હે;
તત્કાલ રહ્યો રેવંતે, જિન હર્ષ કહે ગુણવંતે હે.
| | સુંદરી | ૫ છે. છે ઢાળ-૮ મી છે છે એક દિન બેઠા માળીએ રે લાલ-એ દેશી છે
ગુરૂ આદેશ પાળી કરીરે લાલ, સુનંદા ઘરથી તામરે; સનેહી. નિસિહી કહી પાછા વળ્યા રે લાલ, આવ્યા ગુરૂને ઠામ રે. “સનેહી” ગુરૂ આદેશ પાળી કરી રે લાલ. + ૧ | ગુરૂ ધનગિરિને દેખીને રે લાલ, બાંહ નમંતિ ભાર રે; સવા ઝળી દે મુજને કહે રે લાલ, યે વિસામે વિચાર રે.
છે સ. ગુ. . ૨ છે. તિણે દીધે ગુરૂને તદા રે લાલ, પુત્ર રતન તેજવંત રે; સવા ભાર ઘણે તે બાલમાં રે લાલ, ગુરૂને હાથ નમંત રે.
છે સ. ગુ. | ૩ | નિજથી અધિકે જાણીઓ રેલાલ, તેહનાં લક્ષણ નિહાલ રે; સભ સુરતી અમૃત સારીખી રે લાલા, ગુરૂ હરખ્યા તત્કાલ રે.
_| સ0 ગુરુ છે ૪ છે.
