________________
૮૪
ખ રે; ખેચરના મુખ તસ વિસા રે, જહાં લાગ્યા તી હાં લાગ્યા મુર્ખ રૈ । ચ ।। ૧૩ ।। રમતી તે વિદ્યુ સ્માળીસ્યું રે, ધરે બીજી વેળા ગર્ભ રે; મેઘરથ વર્ષાંતે આવીયા રે, તેહને પીડે વિરહ સંદર્ભે રે !! ચ૦ ૫૧૪ ।। કહે ભાઇ આવે વૈતાઢયમાં રે, વિલસા ખગ સુખ' વિખ્યાત રે, વિદ્યુમાળી વિલખા હસો રે, કહે બાળ વત્સાર એ ભ્રાત રે ! ચ ।। ૧૫ । ક઼ીરી ભારિણી મૈં હુ કિમ તજી રે, માહરૂ હૃદય ન એવું કટાર રે; તું જા સમયાંતરે આવજે રે, તે ગયા જડસ્યું કીસ્યુ જોર રે ! ચ ।। ૧૬ ॥ થયે! બીજો સુત ચંડાળને રે, કુળ સ્વર્ગ અધિક ગણે તે રે; ચુત મુત્ર તે ગંધાદક ભણે રે, ચંડાળી સાથે ધ ો નેહ રે ! ચ ॥ ૧૭૫ ફરી આવે મેઘરથ ઇમ ક હે રે, તું મલિન કરે કાંઇ વ શ રે; શી રતી ઇહાં માનસ ઉપના રે, ખેલે ખાળજળે નવી હંસ' રે ! ચ॰ ॥ ૧૮ ॥ ફરી નહી આવું. એમ કહી ગયા રે, મેશ્વરથ નવી ભ્રાતા બુદ્ધિ રે; રાજ્ય પ ળે સુજસ વ્રત ઉચ્ચરે ‘સુસ્થિત પાસે તે શુદ્ધિ
| ૨૦ | ૧૯ ॥
૧ વિદ્યાધરના સુખ. ૨ નાના પુત્રવાળી સ્ત્રી. ૩ ગર્ભના ભા રવાળી. ૪ મુર્ખની સાથે. ૫ માનસરોવરે ઉત્પન્ન થયેલો હુંસ ખ ના દુર્ગંધી જળમાં ક્રિડા કરે નહી.
