________________
૪૯
દા, આણે મહિષ પિતૃ જીવ; મારી ખાયે તસ માં સને, વળી સુતને રે દીયે મુદિત અતીવ છે પ્ર છે | ૫ | દીયે હાડ તેહના માંસ યુત, જનની શુની તે ખાય; નચવે તે ઊંચું પુછને, મન માંહે રે તસ હર ખ ન માય છે પ્ર૦ ૧૬ | મુની મા ખમણીઆ વીઆ, તીહાં તામ ભિક્ષા હેત; જ્ઞાનાતિશયે સહી જાણુતા, શિર ધુણે રે નિર્વેદ સંકેત છે પ્રમે ૧૭ નીકળ્યા તેહના ઘર થકી, દ્રોડીને વાંદે શેડ; ભિક્ષા અલીધે જાનુંકા કહે, આવે રે ઈમ ગ્રહીજન હેડ પ્ર. છે ૧૮ આગ્રહીયે જયાંથી નિકળે, તે ક્યા સ્થ ના ગે લીયે એક આપે કેડિગણું, તે મુનિના રે ઉપકારી દેહ છે પ્રમે ૧૯ છે મુનિ કહે માંસ ભક્ષી તણે, કળે અહે ન લે અન્ન; સંવેગકારણ એક થયું, વળી તેહમાં રે ખુલ્લું મુજ મન્ન | પ્ર૦ મે ૨૦ પુછયે કહી સઘળી કથા, દાખે શુ ની" તે નોધાન, વિશ્વાસભર ત્રત આદરે, વ્રત પાળી રે પામે શેઠ વિમાન પ્રા ૨૧ તારે કુગતિથી વિતરને, સુત પ્રભવ કુણ કહે જાણ; દુર્ગતિ નિવારક સુજસ હિત, જાણે તારક હો એક ધમૅ પ્રમાણ છે અo | ૨૨ /
૧ કુતરી.
