________________
૩૯
નીકળવા તે કૂપથી લાલા, માનુ સજ્જ હુઆ પર તક્ષ । ચ૦૫ ૧૪ ૫ હેા વટલંબિત મધુકેશથી લાલા, વને પડ્યા મધુ બિંદુ, હૈા લાગે લલાટે લુટી કરી લાલા, ગળણીએ જેમ જળ બિંદુ; ાચ૰ । ૧૫ ।। હેા તે આસ્વાદતે સુખ ગણે લાલા, ઉપ નય ઇહાં સુણા સાર; પુરૂષ તે સંસારી કહે લાલા, અટવીં તે સંસાર ાચના ૧૬ ॥ છઠ્ઠા મરણુ તે વન વારણ ગણા લાલા,મનુજ જન્મ તેરે પ૬ઠ્ઠા નરગ તે અજગર જાણીએ લાલા, ક્રોધાદિક અહિં રૂપ ચ૦ ૫૧ના હેા વડવાઇ તે આઊખુ લાલા, મુષક તે ઇ પક્ષ; હેા કાળાને ધેાળા મળી લાલા, વડવાઇ ક્ષય દક્ષ । ચ ।। ૧૮ ૫ હેા વ્યાધિ તે જાણે મક્ષિકા લાલા, વિષયનુ સુખ મધુ બિંદુ; હૈા તીડાં કુણુ રાગ ધરે કૃતી” લાલા, સુકૃત કુમુદ વન ઇંદુ ॥ ચ૰ ।। ૧૩ । હેા દેવ વિદ્યાધર કાઇ વડા લાલા, કુપ થી ઊદ્ધરેરે તે; જીઢા કહા તે તસ ઇચ્છે નવા લા લા, પ્રભવ કહે સસનેહુ ॥ ચ૰ ॥ ૨૦ ॥ જ્હા ઊપ ગાર ઇચ્છે નહીં લાલા, કુણ આપદ જળ નાવ; જ ૧- વડની ઊપર રહેલા મધપુડામાંથી. ૨ કપાળ ઊપર થઈને ૩ વનહાથી. ૪ પંડિત પુરૂષ.
