________________
. થતઃ ભાજન અનુજ કરે દીએ, વ્રત દેવા સવકાર, ભવદત્ત તીંડાંથીરે ભલી પરે માંગા, આવ્યા બહુ નરનાર ! પુ૦ ૨૧૫ સાધુ વિસ‰રે નવી તે કાઇ ને, એ મુનિનેા રે આચાર; દૂર જઇને રે નરનાર ક્રમે, વળીયા આપ વિચાર । પુણ્ય. ૫ ૨૨ ૫ ભદ્ર આત્મારે ચિતે ભવદેવ તે, ચતુર વિચિતેરે એમ§ જન અવિ સર્જ્યારે ફરીયા તે સુખે, ફીરા હું ભાઇ ફીરૂ કેમ II પુ॰ ॥ ૨૩ ૫ ભાર ભણી ધૃત ભાજન મુજ દીયું, ભાઇએ કર્યું એ પ્રસાદ; ઠામ ન મુકું રે અણુ લીધુ· વળી, સગપણના યા સ્વાદ૫ પુ॰ા ૨૪૫ એ મત વળીયારે એમ મને ચિંતવી, મન આખે પેરે તાસ, ગૃહિ પણ વાત્તારે કાઢીરે મૂળગી, ભવદત્ત ગુજસ વિલાસા યુ॰ ॥ ૨૫ ૫ દા. ગામ સીમ એ રૂખડાં, માહનગારા હુ’ત; વાનર પરે ચઢતાં છડાં; આપણુ બેહુ રમત ॥ ૧॥ તેડ સરેાવર તેહ જળ, તેહજ તીર મનેાહાર; કઠે આ
૧ ધીનુ પાત્ર. ૨ વ્રત દેવા માટે સાથે લઈ જવાના વિચારથી. ૐ ચાલ્યા. ૪ અનુક્રમે પુ વગર રજા આપ્યું. ૬ કૃપા-મેહેરબાની. છ ગ્રહસ્થીપણાની
