________________
૧૨૯ દિક્ષા મહોત્સવ ભલીપરે, આપ સંવાહે કુમાર; લે રયા શુધે તે બન્યો, અનૂપમ તેજ અંબાર* ૨
ઢાળ. (gઝ બાવનીની) એ દેશી. શુભ નીરથ ઉદક, સ્થાન કરી મને હાર; અંગ રાગ તે કીધા, બાવના ચંદન સાર; ચિત્તમાંહી અણુ માન્યું. શુકલ ધ્યાનનું ભૂર; બાહિર આવી લાગ્યું, ઉજ્વળ માનુ કપુર છે ૧ | મણીકંચન ભૂષણ સબળ ઝળામળ તેજ, સોહે તનૂ પેરયા, હિયડે હાર સહેજ; સ વંગિ અલંકૃત કલ્પવૃક્ષ પરે છાજે, મનમાં નિરાગી પણ એહ ક૯૫ન ભાજે છે ૨ વરદેવ અનાદૃત સાનિધ્ય પુરણ હાર, શણગારે સઘળે પુરણ જબ કુમા ર; શિર છત્ર વિરાજે રજનીકર અનુકાર, બીહું મા સે લટકે ચામ્મર ચંચળ યાર છે ૩ો બહુ મુલ ૨ તનમય મંગળ રંગ અભંગ, શિબિકા આરહે જેમ મુખપતિ ગિરિ શૃંગ; દાન બહુવિધ દીજે કીજે સબ ળ મંડાણ, પંચ શબ્દા વાજે ગાજે ઢોલ નિશાન છે ૪ ભુંગળ ભેરી નફરી વાજે વંશને વીણુ, તાલ તવિલ કંસારને નાદે સુર પણ લીણા સરલી સરણ
૪ સમુહ, ૫ ર. ૬ : દ્વિપનો આ છાયક દેવ.