________________
૧૨૪ થે સાયર હે નદીરે, થે ઘન તે હે બીજ; સેંકડો શાખાએ વિસ્તરીત એવા તમે વડ તે અમે બીજ શત શાખાએ વિસ્તરે, ચેવડો મહેબીજામ્હાણા તમે કંચન સમાન છે અને તેની કાંતિ. તમે નંગ તે અમે વીંટીઓ થે કંચન તે મહે વર્ણિકારે, નંગ તે મુદ્રા સાર; તમે ચંપાનું ફુલ તે અમે તેની પાંખડી, તમે હાર તે અમે તેની મણીઓ. થે ચંપક હે પાંખડીરે, મણિયાં થે જો હાર મ્યાત્રા તમે દેરાસર અમે તેની વેદિકાએ, તમે ઉત્તમ ગૃહતિ આ મે ઉપર વિજા. થે પ્રાસાદ તે હે વેદિકારે, સૈધતે હવજ લહમંત; તમે દ્વિપ થશે તે અમે ફરતી જગતિએ થશું અને દાંતની જીલ્લાને જેવી અયતા રાખશું. દ્વિપ હતાં જગતિ હુસ્યાં , મેળપું રસના દે તો હાં. ૯ જે તમે સંયમ અમે ધારણા. જે તમે રૂપવાળા તો અમે રૂ. જે સંયમ તે ધારરે, જે રૂપીતે રૂપ; જે તમે સાકાર છે અને સાકારતા. અનુભવમાં અનુપમ એવી સાકારે સાકારારે, અનુભવમાંહી અનૂપ હાલમાં અંતરંગને રસની ગાષ્ટિને જાણનાર તે એક અંતરયામી જ છે. અંતરયામી જાશે રે, અંતરંગ રસ ગાઠિ; અને દ્રષ્ટાંતમાં જે હવગત હોય છે તે હેઠે આવે છે.
