________________
૧૧૬ ગ અદ્રશ્ય નિરપે, શ્રી સુત માનું બીજે વિધિ ઘ ડયો | ૮ | શંકર ભાળ હતાશનિ કાય, સ્મર હેમ મયિ તેણે એ ભાવ, થાર્ચ શી નવી ઊપમા સંભવે, તે દેખે લલિતા ચિંતવે છે . તવ તેહને સ્મર. શી ખવ્યો પાઠ, સાત્વિક ભાવ પ્રગટ હવા આઠ જાણે દીયું આલિંગન ઘણું, નારિ જન્મ સફળ ગણું | ૧૦ | સહસ બંસલા ખેલે દેખ, પ્રેમ સંભાષણ કે ડિ વિશેષ; નિર્ભર આલિંગન તે અમૂલ, જાણીયે જે હવું સુસ્તર ફુલ છે ૧૧ છે પંખિણી હેત તે ઊડી મળું, સ્વયં દુતિ હુઈ જે હળું સરછ હોત જે મુ ગતામાળ, લાગી કંઠ રહત સુકમાળ | ૧ર છે વેદાજ ડા વિધિયું પાંતર, સુભગ કીયું રાખે અંતરે, જે ડે જેડું જે કિરતાર, વિસારૂં તે નવિ ઉપકાર છે છે ૧૩ છે કાયા શુભ છાયા તે રહે, રાગયું જોડે તે ગહમહેતુ ચંદા વિણ નિશિ હોય શામળી, નિશિ વિણ વિધુ તનું રૂચી ઝામળી છે ૧૪ ચતુર ચેટ કા જાણે ભાવ, કહે સ્વામિની એ છે ઊચિત બના વ; એહ તરૂણમ્યું તુઝ ચિત્ત રમે, ચંદ્ર કુમુદિની પેરે ગમે તે ૧૫ ઘન દેખીને નાચે મેર, વળી આ નદે નાચે ચર; ચતુર દેખી ચતુરા ઊલસે, નિજ
