________________
भ्रमविध्वंसतम्।
तथा उत्तराध्ययन अ० २६ कह्यो ते पाठ लिखिये छ ।
वंदण एणं भंते ! जीवे किं जणयइ वंदणएणं नीया. गोयं कम्मं खवेइ उच्चागोयं कम्मं निबंधइ, सोहग्गंच णं अपडिहयं प्राणा फलं गिवत्तेइ दाहिणा भावं चणं जणयइ ॥१०॥
( उत्तराध्ययन भ० २६)
वं. गुरु ने वन्दना करके करी. भ. हे पूज्य ! जी० जीव. कि० किसो फल उपार्जे. इम शिष्य पूच्या थकां. गुरु कहे छै. वे० गुरु में वंदना करवे करी करी ने. नी० नीचा गोल मीचा कुल. पामवाना कर्म. खः खपावे. ऊ० ऊंचा कुल पामवाना. कर्म. प्रि० वांधे. सौभाग्य भने भ० तिण री. अप्रतिहत प्रा० माज्ञा रो फल. नि० प्रवले. दा. दाजिण्य भाव उपार्जे
अथ इहां कह्यो-वन्दना ई करी नीच गोत्र कर्म खपावे ए तो निर्जरा कही अनें ऊंच गोत्र कर्म बंधे, ए पुण्य नों बन्ध कह्यो। ते पिण आज्ञा माहिली निर्जरा री करणी तूं पुण्य नों बन्ध कह्यो । डाहा हुवे तो विचारे जोइजो ।
इति २ बोल सम्पूर्ण
तथा उत्तराध्ययन अ० २६ वो० २३ कह्यो । ते पाठ लिखिये छै ।
धम्म कहाएणं भंते । जावे किं जणयइ. धम्म कहाएणं निजरं जणयइ. धम्म कहाएणं एयणं पभावेइ. पवयणं पभावे णं जीवे आगमेसस्स भदत्ताए कम्म निबंधइ. ॥२३॥
( उत्तराध्ययन अ०२६
५० धर्म कथा कहिवे करो. भ० दे भगवन ! जीव किसोफल. ज. उपार्जे. इम शिष्य पछे छते गुरु कहे . ध धर्म कथा कहिवे करी. नि. निर्जरा करवा नी विधि उपार्जे. ध धर्म कथा
