________________
लब्धि अधिकारः।
- १८९
___ माइणं तस्स ठाणस्स अणलोइय पडिक्कंतं कालं करे ति णस्थि तस्स आराहणा अमायोणं तस्ल ठाणस्स आलो. इय पडिक्कंते कालं करेइ अस्थि तस्स आराहणा.
( भगवती श० ३ उ०४)
मा० मायी में. त० ते विकूबण कारण स्थानक थकी. अ० अण आलोई ने प० अपडिक्रमी ने का० काल करे. ण न थी. त० तेहने. प्रा० अाराधना. अ० पूर्व मायी पणा थी चैक्रिय पणू प्रणीत भोजन पणू करतो हवो पछे जातां पश्चात्ताप पामो ने. त० वैक्रिय लब्धि प्रते. श्रा० आलोय में प० पडिकमी ने का० काल करे. तो अ० छै. तेहने अाराधना. अ. अन्यथा नहीं।
अथ इहां वैक्रिय लब्धि फोडे ते मायी आलोयां बिना मरे तो विराधक कह्यो। अनें आलोई मरे तो साधु ने आराधक कह्यो। ते माटे ए लब्धि फोड्यां धर्म नहीं। तिवारे कोई इम कहे-५ तो वैक्रिय लब्धि फोड़े तेहनें मायी विराधक कह्यो। परं तेजू लब्धि फोड़े तिण ने न कह्यो इम कह तेहनों उत्तर-ए वैक्रिय लब्धि फोड़े ते मायी इम कह्यो। विना आलोयां मरे तो विराधक को। इसो खोटो कार्य छै ते माटे वैक्रिय लब्धि फोड्यां पन्नवणा पद ३६ पांच क्रिया कही छै।
भने तेजू समुद्घात करी तेजू लब्धि फोड़े तिहां एहबू पाठ कह्यो ।
. जीवेणं भंते तेयग समुग्धाएणं संमोहए संमोहणित्ता जे पोग्गले णिच्छुभइ तेहिणं पोग्गलेहिं केवतिए खेते अफुण्ण एवं जहेव वेउब्विय समुग्घाए तहेव।।
(पनवणा पद ३६)
जी० जीव. भ. हे भगवन्त ! ते० तेज समुदं घाते करी ने. स० आत्म प्रदेश बाहिर काढ़े काढ़ी ने. जे० पुद्गल प्रते. णि० ग्रहे मूके. ते तिणे पुद्गले. हे भावन् ! के० केतलूं क्षेत्र, अ. अस्पृष्ट. ए. एणी रीते. ज. जिम वैक्रिय. स० समुदाते करी तिमज सर्व कहे.
२४
