________________
अनुकंपाऽधिकारः।
- तेय लेस्सा तेय पडिसा हरणट्टयाए एत्थणं अंतरा अहं सोय लियं तेयलेस्सं णिसिरामि, जाए सा ममं सीयलियाए तेव लेस्साए वेसियायणस्स वाल तबस्सिस्स सा उसिण तेय लेस्सा पडिहया।
(भगवती श०१५)
त० तिवारे. अ० हूँ. गोतम ! गो० गोशाला. मं० मंखलि पुत्र ने. अ० अनुकम्पा ने अथ. वेसियायन. वा वाल तपस्वीनी. ते तेजूलेश्या प्रते. सा० संहारवा ने अर्थे. ए० इहां अन्तराले. अ० हूं. सी० शीतल. ते० तेजूलेश्या प्रते. णि म्हे मूंकी जा० जे० ए. मा० माहरी. सी० शीतल. ० तेजूलेश्याई करी. दे० वालतपस्वी नी. ते. उ० उष्ण तेजूलेश्या. प० हणाणी।
अथ अठे तो इम कह्यो-जे तापस तो उष्ण तेजू लेश्या मूकी अनें भगवान् शीतल तेजू लेश्या मूकी। ते भगवान् री शीतल तेजू लेश्या ई करी तापस नी उष्ण तेजू लेश्या हणाणी। अत्र उष्ण तेजू अनें शीतल तेजू कही। ते माटे उष्ण लेश्या ते पिण तेजू नों भेद छै। अने शीतल लेश्या ते पिण तेजू नों भेद छ। ते भणी भगवान् छद्मस्थ पणे शीतल तेजू लेश्या फोड़ी ने गोशाला ने बचायो छै। वे सावध छै । डाहा हुवे तो विचारि जोइजो ।
इति ४३ बोल सम्पूर्ण।
इति अनुकम्पाऽधिकारः।