________________
भ्रम विश्वसनम् ।
जाणवा रो पाठ इज नहीं । इहां तो गोतम पूछयो । तथा रूप असंयती ने सचित्त अचित्त सूझतो अपूझतो ४ आहार श्रावक देवे तेहने स्यूं हुवे । इम देवा रो प्रश्न चाल्यो, पिण इम न कह्यो। साधु जाणे तो स्यूं हुवे इम जाणवा रो प्रश्न तो न कयो। जो जाणवा रो प्रश्न हुवे तो सचित अचित्त सूझता अजूझता वली ४ आहार ना नाम क्यूं कह्या । ए तो प्रत्यक्ष दान देवा रो इज प्रश्न कियो। तिण सू ४ आहार ना नाम चाल्या । तिण दीधां में इज भगवन्ते एकान्त पाप कह्यो छ। वली एकान्त पाप मिथ्यात्व ने इज कहे । ते पिण केवल मृषावाद ना वोलण हार छै। जे ठाणांगे ४ सुखशय्या कही तिणमें प्रथम सुखशय्या निःशङ्कपणो. बीजी परलाभनो अनघाँछयो-जीजी काल भोगनें अगवांछवो. चौथी कष्ट वेदना समभावे सहिवं । ते चौथी सुखशय्या नो पाठ लिखिये छ।
अहावरा चउत्था सुहसेज्जा सेणं मुण्ड जावपव्वइए तस्सणमेवं भवइ जइ ताव अरिहंता भगवन्ता हवा आरोग्गा वलिया कल्लसरीरा अन्नयराइ'. अोरालाई. कल्लाणाई. विउलाइ'. पयत्ताइ'. पगहियाहिं. महाणभागाइ कम्मकाखयकरणाई. लबोकम्माझं. पड़िबज्जति. किमंगपुणअहं अज्कोवलियो बलासियंवेयरणं णो सम्मं सहामि. खमामि. तितिखेभि अहियासेमि ममंचणं अज्कोवगमिओ वकझि सम्ममसहमाणस्स अखममाणस्स अतितिखेमाणस्स अणहियासेमाणस्त किमणणेकज्जइ एगंतसो पावे कम्मे कन्जइ समंचण मझोक्गमित्रो जाव सम्म सहमाणस्स जाव अहियासे माणस्स किमण्णे कजइ. एगंतसो मेणिज्जरा कज्जइ चउत्था सुहसेज्जा ।
(ठाणा ठाणे ४ उ०३)