________________
श्री जैन श्वेतांबर श्री अंतरीक्षजी तीर्थ । इतिहास : वर्तमान परिस्थिति अने आपणुं कर्तव्य
ભારતવર્ષને જૈન છે. મૂર્તિપૂજક સંધ શાંતિપ્રિય છે. એ કઈ ઝઘડામાં માનતા નથી. એ શાંતિપ્રિયતાને અર્થ કઈ જુદો કરીને, પિતાની વારસાગત ધર્મ-મિલક્તને કેઈ આંચકી લેવા માગે છે તેમની સામે આંખ લાલ કરવામાં તે પાછળ રહે– એ બન્યું નથી અને બનવાનું પણ નથી.
પૂર્વ ઇતિહાસ - શિરપુર (જી. અકેલા) માં આ પ્રાચીન જૈન શ્વેતાંબર તીર્થસ્થાન છે, જેને સંપૂર્ણ વહીવટ તાંબર વ્યવસ્થાપકે સદીઓથી કરતા આવ્યા છે. આ મંદિરના મૂળનાયક શ્રી અંતરીક્ષ પાર્શ્વનાથ સ્વામીની પ્રાચીન પ્રતિમા આજે પણ જમીનથી અદ્ધર છે. પ્રતિમાજી ઘણું જ પ્રભાવી અને ચમત્કારિક છે.
આ આપણું પ્રાણપ્યારા તીર્થ ઉપર દિગંબર જેનેએ બેટી રીતે જોરજુલમથી બેકાયદેસરના આક્રમણે ચાલુ કર્યા છે અને આ તીર્થ પચાવવાની મેલી મુરાદથી તેઓ વર્ષોથી શિરજોરી કરતા આવ્યા છે, જેની સામે આપણને અદાલતના આંગણે ન્યાયનું દ્વાર ખખડાવીને ન્યાય માગવાની વખતોવખત ફરજ પડી છે.
આ પ્રતિમાજીની પૂજા અત્યારે બન્ને આમ્નાયના લે કે, શ્વેતાંબરી સંઘ અને દિગંબરી સંધ વચ્ચે આપસમાં બેસીને સન ૧૯૦૫ની સાલમાં નક્કી થએલા સમયપત્રક પ્રમાણે કરે છે. શ્વેતાંબરીઓ પ્રભુ પ્રતિમાજીને ચક્ષુ, ટીકે અને મુગટ, આભુષણે આદિ ચઢાવેલી અવસ્થામાં પૂજે છે, ત્યારે દિગંબરીએ તે વસ્તુઓ વિરહિત એવી અવસ્થામાં પૂજે છે. આ રીતે પૂજવાને બન્નેને હક કાયમ થએલે છે.
સમયપત્રક કઈ રીતે થયું? સન ૧૯૦૨ની સાલ સુધી આ તીર્થમાં આપણું નીમેલા પિળકર પૂજારીઓના હસ્તક વ્યવસ્થા થતી હતી. પણ પિળકર અધિકારની મર્યાદાનું અતિક્રમણ કરી જુદા જુદા હક્કો જમાવતા ગયા અને મંદિરના “દાદા” બનીને બેઠા. જેથી તેઓ માલિક એવા શ્વેતાંબરેની પણ સામે થયા. દિગંબરે અને શ્વેતાંબરની વચ્ચે અથડામણ ઊભી કરીને પિતાને સ્વાર્થ સાધવાનો પ્રયાસ કરવા લાગ્યા અને યાત્રીઓની પણ કનડગત કરવા લાગ્યા ત્યારે આપણે તે પેળકરેની સામે વાશીમની
