________________
୨୨
ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ଏଗ୍ରିହ୍ୟାର
ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ସେଥିରେ ତ ପୁରୁଷାର୍ଥ ଆବଶ୍ୟକ ।
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ପୁରୁଷାର୍ଥର କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ । ମୋର ଆଜ୍ଞାର ପାଳନ କର ଯେ ଦାଦାଜୀ କହିଥିଲେ, 'ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ଏଗ୍ରିହ୍ୟାର’, ତେବେ ‘ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ’ ହୋଇଚାଲିବ । ସ୍ତ୍ରୀ ଯଦି କହେ, “ତୁମେ ଚୋର’ । ତେବେ ତୁମେ କୁହ ‘ୟୁ ଆର୍ କରେକ୍ଟ’ । ସ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ଦେଢ଼ଶହ ଟଙ୍କାର ଶାଢ଼ୀ ଆଣିବାକୁ କୁହେ, ଆପଣ ପଚିଶ ଟଙ୍କା ଅଧୁକ ଦିଅନ୍ତୁ ତେବେ ଛଅମାସ ଯାଏ ଶାନ୍ତି !
ଏପରିକି, ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଦିନ, ସେତିକି ଆମର ସାରା ଜୀବନ ! ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଦିନ ସମାନ ଜୀବନ ଆଉ ଏହା କି ଜଞ୍ଜାଳ ? ଯଦି ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର ଶହେ ବର୍ଷ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହୋଇଥାନ୍ତା, ତେବେ ବୁଝନ୍ତୁ ଯେ, 'ଠିକ୍ ଅଛି । ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ କାହିଁକି ହେବା ?' ‘ଦାବୀ କର’ କହିବା । କିନ୍ତୁ ଆମକୁ ତ ସଂସାରର କର୍ମ ଶୀଘ୍ର ସାରିବାର ଅଛି, ଏଥୁପାଇଁ କ’ଣ କରିବା ଦରକାର ? ‘ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ’ ହୋଇଯିବା ନା ପୁଣି ‘ଦାବୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କର’ କହିବା ? କିନ୍ତୁ ଏହା ତ ଗୋଟିଏ ଦିନ, ଏହାକୁ ଜଦି ଶେଷ କରିବାର ଅଛି । ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ ଜଦି ସମାପ୍ତ କରିବାର ଅଛି, ତାହାକୁ କ’ଣ କରିବାକୁ ହେବ ? ‘ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ’ ହୋଇ ଛୋଟ କରିଦେବା ଦରକାର, ନଚେତ୍ ବଢ଼ିବ ନା ନାହିଁ ? ସ୍ତ୍ରୀ ସହ ଝଗଡ଼ା କଲାପରେ ରାତ୍ରିରେ କ’ଣ ଭଲ ନିଦ ଆସିବ ? ଆଉ ସକାଳେ ଭଲ ଜଳଖୁଆ ମଧ୍ୟ ମିଳିବ ନାହିଁ ।
ଆପଣାଅ ଜ୍ଞାନୀଙ୍କର ଜ୍ଞାନକଳା ! । କୌଣସି ଦିନ ଶ୍ରୀ ଯଦି କହେ ‘ମୋତେ ସେ ଶାଢ଼ୀଟା ଆଣି ଦେବ କି ନାହିଁ ? ମୋତେ ସେ ଶାଢ଼ୀଟା ଆଣିଦେବାକୁ ହେବ ।” ସେତେବେଳେ ସ୍ଵାମୀ ଯଦି ପଚାରିବ, ‘ତୁମେ କେତେ ଟଙ୍କାର ଶାଢ଼ୀ ଦେଖୁଥିଲ ?' ସ୍ତ୍ରୀ କହିବ, ‘ବାଇଶିଶହ ଟଙ୍କା, ଅଧୁକ ନୁହେଁ । ସେତେବେଳେ ସ୍ବାମୀ କହିବ, ‘ତୁ ବାଇଶିଶହ କହୁଛୁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏବେ ଏତେ ଟଙ୍କା କିପରି ଆଣିବି ? ଏବେ ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ଼ ହୋଇ ପାରୁ ନାହିଁ, ଦୁଇଶହ-ତିନିଶହ ଟଙ୍କାର ହୋଇଥିଲେ ଆଣି ଦେଇଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତୁ ତ ବାଇଶିଶହ କହୁଛୁ ।” ସେ ଋଷିକରି ବସି ରହିବ, ଏବେ ପୁଣି କ’ଣ ଦଶା ହେବ ! ମନରେ ଏମିତି ବି ହୁଏ କି ଆରେ, ଏହା ଅପେକ୍ଷା ବିବାହ ନ କରିଥିଲେ ଭଲ