________________
ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ଏଗ୍ରିନ୍ସେୟାର
ଏହି ସଂସାର ଚକ୍ରରୁ ମୁକୁଳିବାର ଅଛି, ତା’କୁ ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ହୋଇଯିବା ଦରକାର । ପତି-ପତ୍ନୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯଦି କେହି ଜଣେ ଫାଟ ସୃଷ୍ଟି କରେ, ତେବେ ଅନ୍ୟଜଣଙ୍କୁ ଯୋଡ଼ି ନେବା ଉଚିତ୍ । ତେବେ ଯାଇ ସମ୍ବନ୍ଧ ଠିକ୍ ରହିବ ଓ ଶାନ୍ତି ରହିବ । ଯାହାକୁ ଏଡ଼ଜଷ୍ଟମେଣ୍ଟ ନେବା ଆସେ ନାହିଁ, ତା’କୁ ଲୋକେ ମେଣ୍ଟାଲ୍ (ମାନସିକ ରୋଗୀ) କୁହନ୍ତି । ଏହି ରିଲେଟିଭ (ଆପେକ୍ଷିକ) ସତ୍ୟରେ ଆଗ୍ରହ, ଜିଦ୍ କରିବା ଆଦୌ ଦରକାର ନାହିଁ । ‘ମନୁଷ୍ୟ’ ତା’କୁ ହିଁ କୁହାଯାଏ, ଯିଏ ଏଭିହ୍ନେୟାର ଏଡ଼ଜଷ୍ଟେବଲ୍ ( ସବୁଠାରେ ନିଜକୁ ଖାପଖୁଆଇ ପାରେ) । ଚୋର ସହ ମଧ୍ୟ ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ହୋଇଯିବା ଦରକାର ।
ସୁଧାରିବା ନା ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ହୋଇଯିବା ? ପ୍ରତ୍ୟେକ କଥାରେ ଆମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ହୋଇଗଲେ କେତେ ସବୁ ସରଳ ହୋଇଯାଏ ! ଆମକୁ ସାଥିରେ କ’ଣ ନେଇଯିବାର ଅଛି ? କେହି କହେ, “ଭାଇ, ପନୀକୁ ସିଧା କରିଦିଅ ।” “ଆରେ, ତା’କୁ ଯଦି ସିଧା କରିବାକୁ ଯିବ ତେବେ ତୁମେ ନିଜେ ତେଢ଼ା ହୋଇଯିବ।' ଏଣୁ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସିଧା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ, ଯେପରି ମଧ୍ୟ ହେଉ ନା କାହିଁକି ତାକୁ କରେକ୍ଟ (ସଠିକ) କୁହ । ଯଦି ତୁମର ତା’ ସହିତ ଚିରଦିନ ପାଇଁ ଲେଣଦେଣ (ସମ୍ପର୍କ ରଖିବାକୁ) ଅଛି ତେବେ ଅଲଗା କଥା, କିନ୍ତୁ ଏଠି ତ ଗୋଟିଏ ଜନ୍ମ, ପରେ ଜଣା ନାହିଁ ଆମେ କୁଆଡ଼େ ଆଉ ସେ କୁଆଡ଼େ ? ଦୁହିଁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁକାଳ ଅଲଗା, ଦୁହିଁଙ୍କ କର୍ମ ଅଲଗା ! କିଛି ନେବାର ବି ନାହିଁ – ଦେବାର ବି ନାହିଁ ! ଏଠାରୁ ସେ କାହା ପାଖକୁ ଯିବ, ତାହାର କି ଠିକଣା ? ତୁମେ ତା’କୁ ସିଧା କରିବ ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଜନ୍ମରେ ସିଏ ଯିବ ଆଉ କାହା ଭାଗକୁ !
। ଏଣୁ ନା ତ ତୁମେ ତାକୁ ସିଧା କରିବ ଓ ନା ହିଁ ସିଏ ତୁମକୁ ସିଧା କରିବ। ଯାହାବି ମିଳିଲା, ସୁନା ପରି । ପ୍ରକୃତି କେବେ ମଧ୍ୟ କାହାର ସିଧା ହୋଇପାରିବନି । କୁକୁର ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ ବଙ୍କାକୁ ବଙ୍କା ହିଁ ରହେ । ଏଣୁ ତୁମେ ସାବଧାନ ହୋଇ ଚାଲ। ଯେମିତି ଅଛି ସେମିତି ଠିକ୍ ଅଛି, “ଏଡ଼ଜଷ୍ଟ ଏଭିହ୍ନେୟାର’ ।
