________________
૧૪૨
પક્ષીએને ખાવા માટે જાર–ઠ્ઠાણા નંખાય, અને પકડવા માટે પણ નખાય. ક્રિયા સમ હૈાવા છતાં એકમાં દયા અને ખીજામાં હિ'સા રહેલી છે.
ભાગસુખમાં પાડનારા કરતાં ભાગસુખથી છેડાવનારા ખરા ઉપકારી દયાળુ છે.
ચારી આદિ પાપ કરવાથી લાભમાં શંકા પરંતુ દુર્ગાંતિમાં જવામાં શકા નથી.
પારકુ મારી પાસે રહે નહિ, અને મારૂ કાઈ લઈ શકવા
સમથ નથી.
માલીક માર ખાય અને બીજા માલ ખાય એવી મૂર્ખાઈ કરા નહિ.
જેમ તેમ કરી મેળવનારા દુગતિમાં માર ખાય છે, અને મેળવેલુ' તેની મઝા ખીજા ઉડાવે છે.
ગુંડા, ચાર, ડાકુએથી નાશવંત ધનનું રક્ષણ કરાય છે. પશુ કષાયેા રૂપી મેાટા ગુંડાએથી આત્મિક સુખનું રક્ષણ કરાતું નથી.
અરિહંતાનું-ખાદ્ય, અભ્યંતર અશ્વય એટલે સઘળી આશાઓના અંત (વિરામ ).
ખધન અને મુક્તિના ઉપાય( કારણેા )ને જણાવે તે જ સમ્યજ્ઞાન.
તેજ કહેવાય કે, અભ્યાસ કરનારા મા-બાપ
અભ્યાસ
અને વડીલાને વિનયપૂર્ણાંક સાચવે,
પતિને રીઝવવા શણગાર અને પરને રીઝવવા શણગાર એ એમાં માટુ અંતર છે.
સ’સારીને પરિવાર અલ્પ, સાધુને આખું જગત છતાં મમત્વ નહિ.
