________________
(૬૨), માટે એમ કહેવાની રીત છે કે-“હે ક્ષમાવાળા શ્રમણ[હું તમને વાંદવા ઈચ્છું છું અને પ્રાકૃત ભાષામાં એમ બોલાય કે,
ઈચ્છામિ ખમાસમણ વંદિઉં.. ગુરૂના પગે અતાં તેમની અરોગ્યતા સાચવવાની જરૂર છે. ગુરૂમહારાજના પગે લાગતાં જે આપણા હાથે ખસ કે એ બીજે કઈ ચેપી રોગ હોય ને તેમના શરીરમાં દાખલ થાય તો વિનય કરવા જતાં ઉલટ આપણને દોષ લાગે.
તેમજ ગુરૂના પગે કંઈ દરદ હેય ને આપણે તેને ઓચિંતા હાથ લગાડીએ તે તેમને થતી પીડામાં આપણે વધારે કરનારા થઈએ.
. એટલા માટે વાંદવાની રજા માગતાં જણાવવું જોઇએ કે આપના શરીરને બાધા ન થાય તે રીતે વાંદવા ઈચ્છું છું. તે માટે એવું કહેવામાં આવે છે કે –
જાણિજાએ
પાઠ ૬૭ મો. પ્રણિપાત અથવા ખમાસમણ ભાગ ૩ જે. ગુરૂને વાંદતાં મલિન પરિણામ દૂર કરવાની જરૂર.
જેમ ગુરૂને પગે લાગતાં આપણું શરીર ચેપીરોગ સહિત ન લેવું જોઈએ, તેમજ મન, વચન અને કાયરૂપી વ્યાપારના કામથી પણ મલિન થયેલું ન જોઈએ.
.. - આપણું પરિણામ મલિન હોય તો આપણું શરીર પણ મલીન થવાનું, માટે તેના શરીરથી ગુરૂને અડકતાં તેમની પવિત્ર તામાં આપણી મલિન છાયા પડે તો આપણે હી થઈએ.
