________________
( ૩૪ )
ન ખાયે કદિ સ્નિગ્ધ ઉન્માદકારી, પદાર્થો અને જે થકી વીય ભારી; ગ્રહે નહિ અતિ રૂક્ષ આહાર ભારે, અતિ વીય ને જે વધુમાં વધારે. સુવસ્ત્રા સુગથી ગણીને ધરે દાષ તે તે
નકારા,
પુળાના અપાર;
ન ધારે મુનિ અંગ રાંગાર
સારા,
કરે
નવે
ભ્રષ્ટ ચારિત્રને તે નારા. ગુપ્તિએ ધરી ધમ ભાવી, ગાજતા તે ગુણાને ગજાવી; અની ભક્ત તેના ભલી ભક્તિ ભાવે, ગુરૂના ગુણી ગીતને નિત્ય ગાવા.
ગુરૂ
...!
પાઠ ૪૧ માઁ. ચાર કષાય
કષાય શબ્દમાં કષ એટલે સસાર અને આય એટલે લાભ અર્થાત્ જેતે સંસાĂો લાભ અપાવે તે કષાય કહેવાય છે. સારાંશ કે જે સેવવાથી સંસારમાં વારવાર જન્મ મરણ કરવા પડે તે કષાય.
66
કષાયના ચાર પ્રકાર છે. ,,
૧ ક્રોધ કષાય-કાઈ પણ મનુષ્ય અથવા પટ્ટાની સાથે એવી રીતના સંબંધ થાય કે તેના ઉપર તપવાનુ` યા લાલ
