________________
(૧૪). સન-શ્રાવક કણ કહેવાય? સુખ દુખના વખતમાં, ધીરજ ધારે જેહં; અહડતમાં જે નવ છેકે, સજજન માને તેહ. ૧ ભુંડું ન ચાહે કેઈનું, ભુંડું ન બેલે જે; ભુંડું ન કરે કમ જે, સજજન માને તેહ. ૨ કલેશ કષાય કરે નહીં, વેર ન રાખે જેહ; અવગુણ ઉપર ગુણ કરે, સજજન માને તેહ. ૩ બેલ વિચારી જે વદે, છેલ્લું પાળે જેહ; ગરીબનું રક્ષણ કરે, સજજન માને તેહ. ૪ વિશ્વાસુને નહીં ઠગે, જે ગુણાર ન થાય; નિંદા ન કરે પારકી, તે સજજન કહેવાય. ૫ પરગુણ બેલે પ્રેમથી, ન કરે આપ વડાઈ; ગુણગ્રાહી સૌ વાતમાં, તે સજજન કહેવાય. ૬ ક્ષટકી જે નવ કરે, ન કરે જે અન્યાય; સાચે રાચે જે સદા, તે સજજન કહેવાય. ૭ પર દુ:ખ દાઝ કીલે ધરે, પરહિત કરી હરખાય; ગુરૂજનને દે માન છે, તે સજજન કહેવાય. ૮ સજજન સંત ને પુરુષ, છે એકાથી નામ; સજજનનાં લક્ષણ થકી, દુર્જન દૂર તમામ. ૯ શાસ્ત્ર સાંભળી ગુરૂ કને, અર્થ વિચારે જેહ; બુદ્ધિ વધારે આપણે, શ્રાવક જાણે તેહ. ૧૦ સુણતાં પૂરા ધ્યાનથી, તત્વ વિચારે જેહ; જ્ઞાનકાજ ધન બાવરે, શ્રાવક જાણે તે. ૧૧
