________________
( ૧૧ )
શકતા નથી. સર્વવિરતિવ ંત સાધુજનાને જીંદગી પર્યંત સામાયિક હેાય છે અને દેશિવરતિવત શ્રાવકને તે કમમાં કમ એ ઘડીનું હાય છે. આત્મલક્ષથી તેમાં જેટલેા વધારે સમય લેવાય તેટલે તેથી અધિક લાભ થાય છે. જ્યાંસુધી શ્રાવક સામાયિક(સમતાભાવ!માં વર્તે છે ત્યાંસુધી પાપારભ રહિત હાવાથી સાધુસમે લેખાય છે. તેથીજ ભવ્ય આત્માએ અવકાશ પામી, સામાયિકના અધિક ખપ કરે છે. જેમ બને તેમ સમજપૂર્વક ભવ્યાત્માએ તેને અધિકાધિક ખપ કરવા ઘટે છે, કેમકે તેમાં જે સમય જાય છે તે અપૂર્વ લાભકારી થવા પામે છે. જેમ જેમ તેને અભ્યાસ આત્મલક્ષક અધિકાધિક કરવામાં આવે છે, તેમ તેમ આત્મશાન્તિમાં વધારેાજ થતા જાય છે. એ વાત સ્વાનુભવ સિદ્ધ છે. કઇક મુગ્ધજના પેાતાના સમય ફોગટ ગપ્પાસપામાં ગાળે છે, તા કઈક ક્ષણિક મેાજમજા માણવામાં ગાળે છે, કઇક કલેશ કંકાસ કરવામાં, તે। કઈક કપટજાળ ગુંથવામાં—એમ સ્વેચ્છાચારમાંજ માપડા જીવા માનવભવ ફોગટ હારી જાય છે. કાઇક વિરલા આત્માથી જનાજ પુણીયા શ્રાવકની પેરે અથવા આણુ દ કામદેવાદિકની પેરે પેાતાને અમૂલ્ય માનવભવ ધર્મ આરાધન કરવાવડે લેખે કરે છે. સુલસા, ચંદનબાળા, સીતા, દ્રૌપદી પ્રમુખ સતીએ પેાતાનાં પવિત્ર આચરણથીજ પ્રસિદ્ધ થઈ છે. ગરીબભિક્ષુ સરખા પણ સામાયિક-ચારિત્રના પ્રભાવથી ઇન્દ્ર અને નરેન્દ્રાદિક વડે પૂજિત અને છે. સામાયિકના આઠ પર્યાય નામેા સમજવા ચેાગ્ય છે.
૧ સામાઈય =સામાયિક –સમતાભાવની પ્રાપ્તિ.
૨ સમય=સમયિક'=સમ્યગ્ શાન્તિપૂર્વક સર્વ જીવપ્રત્યે વન. ૩ સમવાઓ સમ્યગવાઇ=રાગ દ્વેષ રહિતપણે થાસ્થિત કથન,