________________
(૯૭) ભાવશુદ્ધિ બતાવવા માટે સામાયિકના પાઠમાં નીચે મુજબ રસાદ આવે છે –
તસ્ય ભંતે, પરિક્રમામિ-નિંદામિ-ગરિહામિ–અપાયું સિરામિ. :
એટલે કે પાપથી પાછો હઠું ( અને તેને) આત્મા સાનિર્દુ છું, ગુરૂસાખે ગહુ-અવગણું છું અને તેવા અપવિત્ર વિચારમય આત્માને વોસિરાવું-દૂર કરૂં છું.
આ રીતે વચનથી ભાવશુદ્ધિનો પાઠ બેલી, મનથી સર્વ જીપર સમતા રાખી, સેનું હિત ચિંતવવાથી જ ખરેખરી રીતે ભાવશુદ્ધિ સચવાય છે. એ વાત સૌ કેઈએ યાદ રાખવી જોઈએ.
વિનય શુદ્ધિ. કરેમિ ભંતે તથા તસભંતે એ બે ઠેકાણે ભતે એવું પદ છે. તે એટલે હે ભદંત-હે પૂજય!
આ પદ ગુરૂને સંબોધન કરવા માટે બેલાય છે અને તેથી આપણે ગુરૂનો વિનય સાચવીએ છીએ. એ વિનયશુદ્ધિ છે.
વિનય-સાચવ્યાથી જ ક્રિયા સફળ થાય છે. વિનયથી ગુરૂ - પ્રસન્ન રહે છે અને ગુરૂની પ્રસન્નતા મેળવ્યાથી જ કાર્યસિદ્ધિ થાય છે.
તેટલા માટે બહુમાનપૂર્વક ગુરૂને આમંત્રણ કરતાં હે . ભગવન અથવા હે ભદત એવા શબ્દ બોલવા જોઈએ. તેથી પ્રાકૃતમાં ભયવ એટલે ભગવન અથવા ભંતે એટલે ભદંત એ : એ શબ્દ વપરાય છે,
