________________
પ૭
લેચવાળા-જિતેન્દ્રિય શ્રી નેમિનાથ પ્રભુને વાસુદેવ વગેરે કહે છે કે-હૈ જિતેન્દ્રિય, શિરોમણિ! આપ જલદીમાં જલદી મહદયની પ્રાતિ રૂ૫ ઈષ્ટ મને રથને પામજો ! વળી જ્ઞાન-દર્શન–ચારિત્રથી તેમજ ક્ષમાથી અને પરમ સંતેષથી વધતા-વધતા થજે ! આ પ્રમાણે વાસુદેવ, દશાહ તેમજ ઘણા લોકે સ્તુતિ કરી, વંદના કરી, દ્વારિકા નગરીમાં આવી ગયા. હવે રાજકન્યા રાજમતી, શ્રી નેમિનાથ ભગવાનની દીક્ષા સાંભળી, સંગમની આશાને ભંગ થવાથી તે સમયે હાસ્ય-આનંદ વગરની, શેકથી ઘેરાયેલી વિચાર કરે છે કે–ધિક્કાર છે મારા જીવનને !” બીજે પણ તે વિચાર કરે છે કે-જે હું તે પ્રભુથી તજાયેલ છું તે માટે પ્રત્રજ્યા લેવી એ જ શ્રેયસ્કર છે, કેમ કેઅન્ય જન્મમાં મને આવું દુઃખ ન થાય ! બીજી વાત એ છે કે-સતી શીએ પતિને અનુસરનારી હોય છેએવું વાક્ય પણ ચરિતાર્થ થાય !” ૨૧ થી ૨૯ અહ સા ભમરસન્નિભે, કુફણગપસાહિએ છે સયમેવ ઉંચઈ કેસે, ધિઇમતા વવર્સિઆ ૩ વાસુદેવે યણું ભણુઇ, ઉત્તકેસ ડિદિયા સંસારસાયર ઘેરં, તર કણે લહું લખું ૩૧ સા પાઈઆ સંતી, પવાસી તહિં બહું સણું પરિઅણુ ચેવ, સીલવતા બહુસ્મૃઆ સરા
ત્રિભિવિશેષકમા
