________________
૧૫૭
થતાં જ કેવળજ્ઞાન થયું. ગૌતમસ્વામીએ સમાવસરણમાં આવી ભગવતને વંદન કર્યુ. ત્યારે પેલા પદરસા ત્રણ શિષ્યા તા પ્રભુને પ્રદક્ષિા કરી કેવળી પદા તરફ
' '}
ચાલવા લાગ્યા.
ગૌતમસ્વામીએ તેમને ખેાલાવી પ્રભુને વંદન કરવા કહ્યુ. ત્યારે મહાવીર પ્રભુએ કહ્યુ કે, 'હું ગૌતમ ! કેવળીની આશાતના ન કરે.. આ સાંભળી ગૌતમસ્વામીએ તે સર્વેને મિથ્યા દુષ્કૃત આપી ખમાવ્યા. પણ તેમના મનની અધીરતા જોઇ પ્રભુએ કહ્યુ` કે, તમેને પૂર્વ પરિચયના કારણે મારા પ્રત્યે રાગ છે. તેથી કેવળજ્ઞાન થતું નથી. જ્યારે રાગનું 'ધન છૂટશે. ત્યારે તરત જ કેવળજ્ઞાન થશે અને અન'તાકાળ સાથે રહીશું. એમ કહી ક્રુમપત્ત અધ્યયનની પ્રરૂપણા કરી તે આ પ્રમાણે
दुमपत्तए पंडुयए जहा निवडइ राइगणाण अच्चए | एवं मणुयाण जीवियं, समयं गोयम मा पमाय ॥ १ ॥
જેમ રાત્રી વીતી ગયા પછી પાકી ગએલ વૃક્ષનુ પાંદડુ' પડી જાય છે. એ જ પ્રમાણે મનુષ્યનું આયુષ્ય ક્ષીણુ થાય છે. તેથી હું ગૌતમ! એક સમય માત્રના પણ પ્રમાદ કરીશ નહિ.
कुसग्गे जह ओस बिंदुए, थोत्रं चिहइ लंबमाणए । एवं मणुयाण जीवियं समयं गोयम मा पमायए ||२||
જેમ દના અગ્રભાગ ઉપર લટકતું ઝાકળનું બિન્દુ અલ્પકાળ રહે છે. તેવુ' મનુષ્યનુ' જીવીત છે. એમ જાણી હે ગૌતમ! એક ક્ષણ માત્ર પણ પ્રમાદ કરીશ નહિ.
