________________
૧૩૯
એ અર્થ સાંભળીને હેતુ કારણ વડે પ્રેરીત દેવેન્દ્રને નમિરાજર્ષ આ પ્રમાણે છેલ્યા. सल्लं कामा विसं कामा कामा आसीविसोवमा । कामे य पत्थेमाणा, अकामा जंति दोग्गई ॥५३॥ | શબ્દાદિ કામ ભેગો શલ્યરૂપ છે. કામ વિષ જેવાં છે. કામે સપની ઉપમાવા ના છે. કામની સ્તુતિ કરતા (ઝંખના) છતા પ્રાણુઓ કામની પ્રાપ્તિ રહિત દુર્ગતિમાં જાય છે. अहे क्यइ कोहेणं, माणेणं अहमा गई । माया गई पडिग्धाओ लोभाओ दुहओ भयं ॥५४॥
પ્રાણી કોધ વડે નરકાદિ ગતિમાં જાય છે. માન વડે અધમગતિમાં, માયા વડે સારી ગતિને નાશ થાય છે તેથી બંને પ્રકારને ભય પ્રાપ્ત થાય છે આ લકને પરલોકમાં દુઃખ જ પ્રાપ્ત થાય છે. अवउझिऊण माहणरुवं, विरूविउण इंदत्तं । वंदइ अभित्थुणंतो, इमाहि महुराहि वग्गूहि ॥५५॥
તદનંતર ઈન્દ્ર બ્રાહ્મણ રૂપ બદલીને પિતાનું ઉત્તર રૂપે પ્રગટ કરી મધુર વાણી વડે સ્તુતિ કરતાં નમિરાજર્ષ ને વંદન કર્યું. अहो ते निजिओ कोहो, अहो माणो पराजिओ। अहो निरकिया माया, अहो लोभो वसीकओ ॥५६॥
અહીં તમે ક્રોધને છે, અહી તમે માનને
