________________
૧૩૭
એ અ સાંભળીને હેતુ કારણુ વડે પ્રેરીત નિમરાજર્ષી દેવેન્દ્રને આ પ્રમાણે મેલ્યા. मासे मासे तु जो बालो, कुसग्गेण तु झुंजए । न सो सक्खायधम्मस्स, कलं अग्घर सोलसिं ॥४४॥
જે બાળ અજ્ઞાની મહીને મહીને કુશના અગ્રભાગ પર રહે એટલું ભાજન કરે તે માશુસ જિનપ્રરૂપીત મુનિની સેાળમી કળાને પણ લાયક થાય નહિ. एयमङ्कं निसामित्ता, हेऊकारण चोइओ । तओ नर्मि रायरिसिं, देविंदो इणमब्बवी ॥४५॥
એ અથ સાંભળીને હેતુ કારણ વડે પ્રેરીત દેવેન્દ્ર નમિરાજર્ષી પ્રત્યે આ પ્રમાણે ખાલ્યા.
•
हिरण्णं सुवण्णं मणिमुत्तं कंसं दूसं च वाहणं । कोर्स वड्ढावइत्ताणं, तओ मच्छसि खत्तिया ॥४६॥ ઘડેલું સાનું, સુવણુ, મણુિ, કાંસુ વિવિધ જાતના વચ્ચે વાહને તથા ખજાનાની વૃદ્ધિ કરીને પછી હું ક્ષત્રિક તમે (મુનિ થાએ) જાઓ.
एयम निसामित्ता, हेउकारण चोइओ । तओ नमी रायरिसी, देवेंदं इणमच्चवी ॥४७॥ એ અથ સાંભળીને હેતુ કારણુ વડે પ્રેરીત નમિરાજર્ષી દેવેન્દ્ર પ્રત્યે આ પ્રમાણે મેલ્યા. सुवण्णरुपस्स ऊ पव्वया भवे,
सिया हु केलाससमा असंख्या ।
