________________
દશવૈકાલિક
૭ સુવાકય દ્વાખ્ય અwયણું માટે ભાષાના ગુણ-દેપ જાણીને તેમાં જે ખોટું છે તેને સદાને માટે ત્યાગ કરીને છકાય જીવોમાં સંયમને સાચવનાર, સાધુપણામાં નિત્ય જાગૃત, જ્ઞાની પુરુષ હંમેશાં હિતકારી અને મધુરવાણી બેલે. ૫૬ પરિખભાસી સુસમાહિ ઈદિએ,
ચઉક્કસાયાવગએ અણસિએ સનિધુણે ધુત્તમલ પુરે કહે, આરાહએ લેગમિણું તન્હા પર ૫૭ છે
છે ત્તિ બેમિ છે અને આમ સદેષ અને નિર્દોષ વાણીની પરીક્ષા કરીને, સર્વ ઈદિને સંયમી સમાધિ યુક્ત, ચાર કપાય-ક્રોધ, માન, માયા અને લોભથી રહિત તથા તે અનસક્ત સાધુ પૂર્વે કરેલાં પાપ મળને ધોઈ નાંખે છે તથા આલોક અને પરલેકની આરાધના સાધ્ય કરી લે છે. પ૭ એમ હું કહું છું.
| ઇતિ સુવાક્ય શુદ્વાખ્ય અઝરણું
ન
કે
