________________
દશવૈકાલિક
૭ સુવાક્ય શુદ્વાખ્ય અઝયણું તહેવ સાવજે જેગં, પરસ્સ આ નિમિં ! કીરમાણુ તિ વા નચા, સાવજ ન લવે મુણુ કo
તેમજ બીજા કોઈએ અન્યને માટે સાવદ્ય ક્રિયા કરી હોય કે કરવાની હોય તેને ઠીક કર્યું છે એવું સદોષ વચન ન બોલે. ૪૦
સુકડિ નિત સુપકિક નિત, સુષ્ટિને સુહડે મડે મુનિએ સુલપતિ, સાવજે વજએ મુણું
તેમજ પાપકારી ક્રિયા સારી થઈ છે. આ રસોઈ સુપકવ થઈ છે, આ શાક સારી રીતે છેલ્યું છે, આનું ધન હરાયું તે ઠીક થયું, આ મરી ગયા તે સારું થયું, આ મકાન સુંદર બનાવ્યું છે, આ બેન પરણાવવા લાયક છે એવી સદોષ વાણી ન બોલે. ૪૧ પયતપદ્ધિ નિત વ પક્કમાલવે,
પયત છિન્નતિ વ છિન્નમાલવે ! પયત લિિનત વ કમ્મહઉ,
પહારગાઢિતિ વ ગાઢમાલવે છે ૪૨ . પરંતુ પ્રસંગવશાત બેલિવું પડે તે બેલે કે આ રસોઈ પ્રયત્નપૂર્વક પકાવી છે. આ શાક યત્નાથી છેદાવ્યું છે, સુંદર કન્યાને
ઈને બોલે કે આ બાઈનું સંભાળપૂર્વક પાલન થયું છે અને શૃંગાર સંસાર વગેરે કર્મ બંધના હેતુ છે તેથી તે સાધ્વી થવા લાયક છે અને ઘાયલ થયેલા વિષે કહે કે તે બહુ ઘાયલ થયો છે. ૪૨ સવુક્કસ પરä વા. અઉલં નથિ એરિસં ! અવિકિઅવતવ્યું, અવિરત ચેવ ને વએ કા
વળી સાધુ કઈ વસ્તુને ન કહે કે તે સર્વોત્કૃષ્ટ છે, મહા મૂલ્ય વાન છે, અનુપમ છે, વેચવા લાયક નથી. સ્વચ્છ નથી. અવર્ણનીયઅકથ્ય છે. ૪૩
(૮૮)
