________________
૬ મહાચાર કથા અઝયણું
દશવૈકાલિક ગમ્ય કે અગમ્ય તેમજ જુદી જુદી જાતના અનેક ત્રસ અને સ્થાવર જીવોની હિંસા થાય છે. ૨૮ તમહા એ અં વિઆણિત્તા, દેસં દુગ્ગઇ વડઢણું પૂઢવિકાય સમારંભ, જાવાજજીવાએ વિજએ વલ
તે માટે પૃથ્વી કાય સમારંભ સદોષ તેમજ દુર્ગતિ વર્ધક જાણીને સંયમી-સાધુ યાજજીવન ત્યાગે. ૨૯
આઉકાયં ન હિંસંતિ, અણુસા વાયસ કાયસા છે તિવિહેણું કરણજે એણ. સંજયા સુમાહિઆ ઉot આઉકાયં વિહિંસતે, હિંસઈ ઉતયસિએ તમે આ વિવિહે પાણે. ચખુસે ય અચખુસે ૩૧
સુસમાહિત સંયમી પુરૂષ અપકાયના ત્રસ અને સ્થાવર ને મને વચન અને કાયાથી હણે નહિ, હણાવે નહિ અને હગુતાને અનુમને નથી જળની હિંસા કરતાં જળના આશ્રયે રહેલા ચક્ષુગમ્ય કે અચાન્ય જીવો બસ અને સ્થાવર જીવોની હિંસા કરી નાખે છે ૩૧ તમહા એ અં વિઆણિત્તા. દસે દુગઈ વઢણું ! આઉકાય સમારંભં, જાવજીવાએ વજએ ૩રા
તે માટે સુસમાધિવંત સાધુ પાણીની અંદર રહેલ દેવને જાણીને તે પાપ તથા દુર્ગતિને વધારનાર છે એમ જાણીને આ જીવન જળકાય સમારંભ તજી દે. ૩૨
નેધ-સમારંભ હિંસક ક્રિયા અને હિંસા કરવાના સાધન જાયતે ન ઇચ્છતિ, પાવર્ગ જલ ઇત્તએ તિખમર સત્યં, સવ્વઓ વિ દુરાસય ૩૩
' સુસમાધિવંત સાધુ અગ્નિને પ્રજવલિત કરવા ઈચ્છે નહિ કારણ કે અગ્નિ પાપકારી અને લોખંડના શસ્ત્રો કરતાં અદ્વિતીય
(૭)