________________
દવેકાલિક
૪ જજીવણિયા અઝયણું
નહિ. પૂર્વાવસ્થામાં તેવું થયું હોય તો તેને નિંદવું, ધિકકારવું અને આત્માના સંકલ્પ વડે છેડી દેવું. ૧૬
સે ભિખ વા, ભિખણ વા, સંજય વિર્ય પડિહય પચ્ચકખાય પાવકમે, દિઆ વા, રાઓ વા, એગએ વા, પરિસાગએ વા, સુનતે વા, જાગરમાણે વા, સે કીડ વા, પયંગ વા, કુંથું વા. પિપીલિયં વા, હત્યંસિ વા, પાયંસિ વા. બાહુસિ વા, ઉરસિ વા, ઉદસિ વા, સીસંસિવા; વધંસિ વા; પડિગ્નહંસિ વ, કંબલંસિ વા, પાયપુચ્છસિ વા. ચેહરણ સિવા; ગુચ્છસિ વા, ઉગંસિ વા; દંડગંસિ વા; પીઢગંસિ વા, કુલસંસિ વા, સેજસિ વા, સંથારગંસિ વા; અન્નયરંસિ વા; તહપગારે વા; ઉવગરણજાએ તેઓ સંજયામેવ પડિલેહિય પમજિઅ પમજિજઅ એગતમવણિજા, ને હું સંઘાયમાવજિજા !
સંયમ સાધુ-સાધ્વી તપસ્યામાં રત પચ્ચકખાણથી પાપથી બચના દિવસે કે રાત્રે, એકલા કે સભામાં, સુતાં કે જાગતાં કીડા, પતિગીઆ, કુંથુઆ, કીડી, વગેરે હાથમાં, પગમાં, બાહુમાં, સાથળમાં, ઉદરમાં, માથામાં, વસ્ત્રમાં, રજોહરણમાં, ગુચ્છામાં, તર૫ણીમાં, દંડામાં, બાદમાં, પાટીઆમાં, બસ્તિમાં, સંથારામાં અગર બીજા સાધુના ઉપકરણમાં કાઈપણ ઠેકાણેથી જ આવી ચડ્યા હોય તે પ્રયત્ન કરીને, પડિલેહવા એકાંત જગ્યાએ મૂકવા, પરંતુ તેમને ભેગા કરીને પીડા કરવી નહિ. ૧૭ અયં ચરમાણે અ. પાણ ભુયાઇ હિંસઈ બધૂઈ પાવયં કમ્મ, તું એ હદ કર્યા કુલં શા
