________________
શ્રી પુસુિણું
જમ્મુ સ્વામીના આ પ્રસનના ઉત્તરરૂપે શ્રી સુધર્મા સ્વામી ભગવાનના માહાભ્યનું વર્ણન કરે છે. હે આયુષ્યમાન ! ભગવાન મહાવીર સંસારી જીવન કર્મ વિપાક જ દુને જાણતા હતા, કારણ કે એમણે દુખ દૂર કરવાનો યથાવત ઉપદેશ આપ્યો છે. વળી વીર પ્રભુ આત્મ સ્વરૂપના સાચા જ્ઞાત હતા. કર્મ રૂપી કુશને ઉખાડવામાં કુલ હતા, મહાન હતા. અનંત જ્ઞાનવાન, અનંત દર્શનવાન અને સંસારમાં બધાથી અધિક અક્ષય યશવાળા હતા. આંખોની સમાન હિત-અહિત માર્ગ દેખાડનાર હતા. હે જબૂ! તું મને ભગવાનની મહત્તા શું પૂછે છે ? ભગવાનની મહત્તા જેવી છે તે એમનો બતાવેલ અદિતીય અબાધિત ધર્મને તથા એમની ઘનઘેર મહા ભયંકર ઉપસર્ગો સમયની સંયમ સંબંધી અદમ્ય દઢતાને જે. ૩ ઉદ્ધ અહેય તિરિય દિસાસુ,
તસા ય જે થાવર જેય પાછું ! સે ણિચ્ચ અણહિ સમિM પને, - દીવ ધમૅ સમિયં ઉદાહ છે ૪
એ કેવલજ્ઞાની ભગવાન મહાવીરે ઉંચી નીચી અને તિરછી દિશાઓમાં તથા સમસ્ત સંસારમાં જે ત્રસ અને સ્થાવર પ્રાણી છે એના દ્રવ્યાર્થિક અને પર્યાયાર્થિક નયની અપેક્ષાથી નિત્યરૂપ અને અનિત્યરૂપ જાણીને દીપકની પિઠે અજ્ઞાનધકારને નાશ કરનાર તથા સંસાર સમુદ્રમાં પડેલા અસહાય જીવ સમુહને બેટની માફક મદદ આપનાર ધર્મને સમભાવથી સર્વ જીવોના હિતાર્થે પ્રકટ કર્યો છે ? સે સવદંસી અભિભૂય નાણી,
ણિરામધે ધિર્મ ઠિયપા અણુત્તરે સવ્વ જગંસિ વિન્જ, ગંથા અતીતે અભએ અણુ છે ૫ છે
(૫૦)
