________________
દશવૈકાલિક
બીજી વિવિક્ત ચૂલિકા સંત સાધુને પિતાથી અધિક કે સમાન ગુણી ન મળે તે પોતે એકલે જ કામગોથી વિરક્ત રહી પપિને ત્યાગી સાવધાનતાથી એકાકી વિચરે. ૧૦ સંવછરે વા વિ પરંપમાણું,
બીએ ચ વાસં ન તહિ વસિજજ સુરસ્સ મગેણ ચરિજજ ભિખ,
સુસ્સ અસ્થી જહુ આણુવેઈ ! ૧૧ છે સુસાધુ એક સ્થળે વધુમાં વધુ ચાતુર્માસ અને બીજી ઋતુઓમાં એક માસ રહી શકે અને જ્યાં ચાતુર્માસ કર્યું હોય ત્યાં બીજાં બે છેડી ત્રીજે વર્ષે રહી શકાય અને તેજ પ્રમાણે એક માસ જે સ્થળે રહ્યા હોય ત્યાં તેનાથી બેવડે વખત અન્ય ક્ષેત્રોમાં ગાળી પછી ત્યાં માસભર રહી શકાય એવી જૈન ધર્મની આજ્ઞા છે. સૂત્રના પરમાર્થના લક્ષ્યવાળો સુસાધુ સૂત્રમાં જે પ્રકારની આજ્ઞા ફરમાવી છે તે જ પ્રમાણે સુત્રના માર્ગને અનુસરે ૧૧ જે પુલ્વરત્તાવરરા કાલે,
સંપકખએ અપગમપએણું છે ૬િ મે કઈ કિંચમે કિચસેસિં,
| કિં સક્કણિજજ ન સમાયામિ છે ૧૨ સુસાધુ રાત્રિના પ્રથમ પહેરે કે અંતિમ પહેરે પિતાની આત્માની પોતાના આત્મા દ્વારા વિલેચન કરે તેમજ મેં શું કર્યું, મારે શું કરવાનું છે, હું જે આચરી શકું છું તે મેં આચર્યું કે નહિ? મારે શું કરવાનું બાકી રહ્યું ? અને હું મારી કઈ ભૂલને છેડી શકતું નથી ? આમ વારંવાર વિચારીને ભાવિમાં સંયમમાર્ગથી પતિત ન થવાય તે માટે ચીવટ રાખે. ૧૨
(૧૪૬)
