________________
દશવૈકાલિક
૩ મુક્યાયા૨ કહા આયાવયંતિ ગિહેસુ, હેમંતસુ અવાઉડા ! વાસાસુ પડિસંલીણા, સંજયા સુસમાહિયા રે ૧૨
પૂર્ણ સમાધિવાળા સંયમી પુરૂષ ઉનાળામાં આતાપના લે છે, શિયાળામાં ખુલ્લા શરીરે અને વર્ષો ઋતુમાં અંગોપાંગ ગેપની શાંતિથી તપ સેવે છે. ૧૨ પરીસહ રિઉ દંતા, ધુમેહા જિદિયા સવ્ય દુખ પહણઠ્ઠા, પક્કમંત મહેસિસે ૧૩ છે
સંસારના સર્વે ને વિશેષ પ્રકારે ક્ષય કરવા માટે મહર્ષિઓ બાવિસ પરિસહરૂપી શત્રુને દમન કરનારા, મેહને દૂર કરનારા અને ઈદ્રિના વિષયને જીતનારા હોય છે. ૧૩ દુક્કરાઈ કરિત્તાણું, દુસ્સહાઈ સહિતુ ય કેઈથ દેવલેએસ, કેઈ સિક્ઝત્તિ નીરયા છે ૧૪
દુખે કરીને સિદ્ધ થઈ શકે તેવા તપ કરીને તેમજ દુખે કરીને સહન થઈ શકે તેવા દુઃખ સહન કરીને કેટલાક ભવ્યાત્માએ દેવલેકમાં જન્મે છે અને કેટલાક આત્માઓ કર્મ રજથી વિમુક્ત થઈ સિદ્ધ-બુદ્ધ-મુક્ત થાય છે. ૧૪
ખવિત્તા પુવ કમ્બાઈ, સંજમેણ તણ ય સિદ્ધિમષ્ય-મણુપત્તા, તાઇણે પરિણિબુડા એ ૧૫ છે
દેવલેમાં ઉત્પન્ન થયેલા સંયમી પુરૂષો અને છ જીવ રક્ષક પુરૂષ મનુષ્યમાં જન્મીને સંયમ અને તપ સેવીને નિર્વાણ માર્ગને પામે છે. ૧૫ ત્તિ બેમિ છે એમ હું કહું છું.
! ઈતિ ખુયાયાર કહા છે
