________________
દશવૈકલિક
૧૦ સભિક્ષુ અઝયણું તે ચાલે છે ત્યારે હંમેશાં સચિત બીજ છોડીને ચાલે છે અને ભિક્ષા પણ સચિત લેતું નથી. ૩ વહણે તસથાવરાણું હેઇ,
પુઢવિ તણ કે નિસ્ટિઆણું તમહા ઉદેસિઅં ન ભુંજે,
ને વિ પએ ન પયાવએ જે સભિખું ઢા તેજ સાધુ છે જે ત્રસ અને સ્થાવરની તથા પૃથ્વી, ઘાસ, કાક લાકડું અને બીજા અંદર રહેલા જીવોની હિંસા થાય તેને છોડી દે છે. તે પિતાને અર્થે રાંધેલી ભિક્ષા ન લે તેમજ ખુદ પિતે રસેઈન બનાવે તેમજ બીજા પાસે રસોઈ ન કરાવે. ૪ રેઈઅ નાયપુતવયણે,
અતસમે મનિજ છપિકાએ પંચ ય ફાસે મહન્શયાઈ
પંચાસવ સંવરે જે સ ભિખુ પા ભિક્ષુ તેજ છે જે જ્ઞાતપુત્ર ભગવાન મહાવીરના વચનમાં ચિ રાખે છે, જે છકાયના જીવોને પિતાના આત્મસમાન માને છે જે પાંચ મહાવ્રતને સ્પર્શ કરે છે અને પાંચ પ્રકારના આશ્રો-મિથ્યાત્વ, અવત, પ્રમાદ, કષાય અને અશુભ યોગને ત્યાગ કરે છે. ૫ ચ-તારિ વસે સયા ઠસા એ,
ધુવાગી હવિજજ બુદ્ધવયણે અહણે નિઝાય રૂવરયણે
ગિહિર્ગ પરિવજએ જે સ ભિખુ દા સાધુ તેજ છે જે ચાર કષાય ક્રોધ, માન, માયા અને લેભને વસે છે. જે જ્ઞાની પુરુષનાં વચનોમાં મન, વચન, કાયાને અચલ રાખે
(૧૩૦)
