________________
દશવૈકાલિક
૮ આયાર પણિહિં અઝયણું
સઝાય સુઝાણરયલ્સ તાઇણે,
અપાવ ભાવસ્ય તને યમ્સ વિસુઝઈ જસિ મલં પુરે કહે,
સમીરિએ રુપમલે વ જોણું ૬૩ છે સ્વાધ્યાય તથા સુધ્યાન-ધર્મધ્યાન, શુકલ ધ્યાનમાં રક્ત મુનિ, -પર રક્ષક, પાપથી વિમુક્ત આત્માને પૂર્વ કર્મથી ધોઈ નાંખે છે. જેમ ચાંદીનો મેલ અગ્નિથી કપાઈ જાય છે તેમ. ૬૩ સે તારિસે દુખસહે જિદિએ,
સુએણ જુતે અમે અકિંચણે વિરાયજી કમ્મઘણુમ્મિ અવગએ,
કસિણભ પડાવગમે વ ચંદિમે છે ૬૪ ઉપર કહેલાં દુખ સહન કરવાવાળા મુનિ જિતેન્દ્રિય, શ્રુતજ્ઞાન ના ધારક, મમતા રહિત તેમજ નિસ્પૃહી કર્યાવરણ દૂર કર્યા પછી આમ તિથી, વાદળોના સમૂહથી અવ્યાપ્ત પૂર્ણ ચંદ્રની પેઠે પ્રકાશે છે અથવા નિ કર્મ થઈ આત્મ સ્વરૂપમાં લીન બને છે. ૬૪
| ઇતિ આયાર પણિહિં અઝયણું
-
(૧૦૬).
