________________
અધ્યયન ૬ ઠું
૧૬૯ अनुत्ती बभबेरस्स, इत्थीओ बावि संकणं। ૧૧ ૧૦ ૧૨
૧૩ સુરઇ ળ ટા, તૂને પરિવાર પાપા ૧૪ ૧૬ ૧૫ ૧૭ ૧૪ શબ્દાર્થ નાશ થાય બ્રહ્મચર્યને છને વધ થાય સંજમને
ઘાત થાય ભિખારીઓને અંતરાય થાય ઘરના માલિક ગૃહસ્થને ક્રોધ
૧૪
થાય બ્રહ્મચર્યની અગુપ્તિ થાય સ્ત્રીથી શંકા ઉત્પન્ન થાય કુશીલ
૧૦ ૧૧ ૧૨ ૧૩ સ્થાનકની વૃદ્ધિ થાય જેથી તેવા સ્થળને દૂરથી ત્યાગ કરવો.
૧૫ ૧૬
ભાવાર્થ-ગૃહસ્થના ઘેર બેસવાથી સ્ત્રીના પરિચયથી બ્રહ્માચર્યને નાશ થાય, વળી પરિચય થતાં સાધુ માટે આધાકર્માદિ આહાર કરી આપે તો પ્રાણી-જીવને વધ થાય, ભિક્ષાચરને પાછું રવું પડે તેથી અંતરાયને દોષ લાગે, ગૃહસ્થને સાધ ઉપર તથા પિતાની સ્ત્રી ઉપર ક્રોધ થાય, તથા સ્ત્રી તરફ તેના માલિકને શંકા ઉત્પન્ન થાય, બ્રહ્મચર્યની અગ્રુપ્તિ થાય, આવા સૂતુથી કુશીલને વધારનારા આવા સ્થાને ને સાધુઓએ દૂરથી જ ત્યાગ કરવો. तिण्हमन्नयासारस, नितिजास्स।
जराब अभिमूरत, चाहिवस्सलसियो ६०॥
સાબદા– અણુમાંથી ક્રેઈપણ બેસવું મ્ને કલ્પના-વૃદ્ધા
જણાથી ઘેરાયેલ મહેમ રોગી હેય તપસ્વી થાકી શમેલ છે.
