________________
સ્ત્રી કર્તવ્ય.
(૫૩) મરનાર પાછળ અતિ રૂદન કરવું, છાતી કૂટવી, શેક લંબાવ્યા કરે, એ ધમ સ્ત્રીઓ માટે ઉચિત નથી. મરનાર તેથી પાછું આવતું નથી અને આપણને તેથી શરીર અને મનમાં દુ:ખ વધ્યા કરે છે. તે વખતે આપણે એની સાથે એટલે જ સંબંધ હશે, નહિતર ચાલ્યા કેમ જાય ? એમ વિચારી ધર્મસાધનમાં વિશેષ ચિત્ત જોડવું. અતિ રૂદન તથા કૂટનપીટનથી કેટલીક વખત વિધવા સ્ત્રીઓ ખૂણામાંજ મરણને શરણ થાય છે. શકને લંબાવવાથી અને રોજ સવારે માં વાળવાથી કેટલીક વખત એક શેકમાં નવા નવા શેક ભળતા જાય છે અને એ રીતે શેવાળી સ્થિતિનો અંત આવતું નથી. ઘણે સ્થળે બજાર વચ્ચે ખુલ્લું કૂટવા પીટવામાં આવે છે, તે તે મુદ્દલ ઉચિત નથી. મરનારની પાછળ સ્વાભાવિક શેક થતાં રૂદન થાય, એ બનવા યોગ્ય છે. બાકી પાછળથી સંસારની રૂઠી જાળવવા માટે જે જે કરવામાં આવે તેમાં મોટે ભાગે બળાત્કાર અને ખેતી રૂઢી કે કૃત્રિમતા સિવાય બીજું કશું જોવામાં આવતું નથી, માટે કુલીન સ્ત્રીઓએ આવા કુરિવાજો અટકાવવા તથા ઘટાડવા જોઇએ.
હલકી સ્ત્રીઓની સબત કદી કરવી નહિ. ઊંચ જાતિની સ્ત્રીઓ પણ દુર્ગણી હોય તે હલકીજ ગણાય છે. તેવી સ્ત્રીઓની સેબતથી આપણામાં દુર્ગણે પ્રવેશ કરે છે અને સગુણે નાશ પામે છે. સિને સગુણ થવું જ ગમે, દુણી થવું કેઈને નજ ગમે, માટે સેબત સારા માણસની જ કરવી.
પિટ હલકું ન રાખવું, ગંભીર થવું. કેઇએ કાંઈ વાત આપણને કહી હેય અગર કેઇની વાત સાંભળી હોય તો તે પેટમાં રાખી ગળી જવી. ઘણી વખત સાંભળેલી વાત ખરી પણ હોય છે, અને આપણે તે વાત બહાર પાડી દીધી હોય છે તેથી
