________________
હિત-વચન. (૧૧) ૪ સર્વ સાધારણુ હિતવચને.
૧ સુદેવ, સુગુરૂ, સુધર્મ, સાધર્સીજન, ગુણીજન, વડિલજન તથા જ્ઞાનીને વિનય બરાબર કરે. વિનય ધર્મનું
ર મર્યાદાથી બોલવું, ચાલવું ખાવું, પીવું પહેરવું, એાઢવું, કામકાજ કરવું તથા સૂવું-બેસવું; મર્યાદાથીજ સઘળું શેભે છે.
૩ સુખમાં છકી જવું નહીં, દુઃખમાં ગભરાવું નહીં, સામાનું દુઃખ જોઈ રાજી થવું નહી, પુન્ય કરી ફૂલાવું નહી, ઉપકાર કરી પસ્તાવું નહી અને અનીતિ કરી હરેખાવું નહીં પણ શરમાવું.
૪ ઈર્ષ્યા કે અદેખાઈ કરવી નહીં પણ ગુણમાં બીજાની સ્પર્ધા કરવી.
પ કેઈની છાની વાત પ્રગટ કરવી નહી તેમજ આઘીપાછી કરવી નહીં. કેઈને મમનાં બાણ મારવાં નહી. - ૬ બનતાં સુધી કેઇને કડવું વચન કહેવું નહીં, પ્રિય અને હિત વચન કહેવું. લોકપ્રિય થવાને એજ ઉત્તમ માર્ગ છે.
૭ મનમાં ઝેરવેર રાખવું નહી, હેય તે કાઢી નાખવું ને પ્રેમ-અમૃત વર્ષાવવું, જેથી શત્રુ પણ મિત્ર થવા પામે.
૮ દયા, સત્ય, પ્રામાણિકતા ને શીલતેષને અભ્યાસ રાખ.
