________________
GU
शीलोपदेशमाला. तेथी करेलो प्रयास पण सफल थशे.” एवां दूतनां वचन सांजली रा. जसिंह राजाए दूतने कां के, "हे दूत ! तें म्हारा मननी वात जाणी; माटे तने धन्य .” एम कहीने फरीश्री कर्वा के, " तुं विक्रम राजा पासे जश्ने तेप्रमाणे वात कर.” इडित वरप्राप्तिने सूचवनारीश्रा वात धनवतीये पोतानी सखीना मुखथी सांजली पण मानी नहीं, तेथी सखीने मोकलीने ते दूतने पोतानी पासे बोलावीने पूज्युं, त्यारे दूते राजानी पागल थयेली सर्व वात कही, तेथी धनवती घणो हर्ष पामी. पड़ी तेणे कंकुना रसथी एक कंकोत्री लखी दूतने श्रापी अने कह्यु के “श्रा कंकोत्री धनकुमारने श्रापजो.” एम कहीने तेने रजा आपी.पनी ते दूत घणो हर्ष पामतो अचलपुर नगरमां आव्यो श्रने सत्तामा बेठेला विक्रमराजाने नमीने कडं के, “ महाराज ! राजसिंह राजा कुशल डे अने तेमणे तमारा पुत्र धनकुमारने पोतानी पुत्री धनवती थापवाने कडं बे, माटे हे राजन् ! तमारो अने राजसिंह राजानो पुत्रना संबंधथी थयेलो स्नेह वृद्धि पामो." ते वात विक्रमराजाए कबुल करी एटले ते दूते धनकुमार पासे श्रावी धनवतीये आपेलो मूर्तिवंत स्नेहरूप पत्र तेने थाप्यो. पडी जेटलामा धनकुमार पोते ते पत्रने उघाडीने वांचवा लाग्यो तेटलामां तो ते कामदेवना बाणे करीने वींधाइ गयो अने मोहधी बोलवा लाग्यो के, “ हे अनंग ! तें मने जित्यो बे; माटे हवे तुं पुष्परूप बाणनो मने प्रहार न कर.” या प्रमाणे बोलता ते धनकुमारे मोतीनो एक हार अने पत्र ते दूतने श्राप्यां ने कह्यु के, “श्रा पत्र अने हार धनवतीने आपी श्राव्य" दूत पालो कुसमपुर नगरमा राजसिंह राजा पासे श्राव्यो अने तेणे विक्रमराजाए संबंधनी हा कहेवानी वात कही. पठी ते दूत धनवती पासे थाव्यो अने धनकुमारे आपेलो हार अने पत्र आप्यां. एटले धनवतीये एकांतमां जश्ने पत्र वांच्यो अने हाररूप धनकुमारना गुणोने जाणे धारण करती होयनी ? एम कंठमां धारण कस्यो. पडी राजसिंह राजा, पोतानी पुत्री धनवतीने उत्तम दिवसे धनकुमार साथे परणावीने पोताना जन्मनुं कृतार्थपणुं मानवा लाग्यो. ___ एक दिवसे बगीचामांश्रावेला वसुंधर नामना श्राचार्यने जाणीने विक्रम राजा परीवार सहित तेमने वांदवा गयो. त्यां धर्मोपदेश सांजली