________________
४२६
शीलोपदेशमाला.
श्रहिं श्रवशे." सीताये पूब्युं. " हे वत्स ! तें समुद्र शी रीते उलंघन कस्यो ?” दनुमाने कयुं. “विद्याधरनी विद्याथी. "
पी सीताये रामनी कुशल वार्ता पूर्वी एटले हनुमाने रामे कहेला समाचार विगेरे सर्व कुशल वार्ता कहीं अने कथं के, “रामने विश्वास माटे तमारुं चूडारत्न श्रापो. " सीताये हनुमानने चूडारन श्रापीने क. ፡ 'दे वत्स ! श्रहिंथी ऊट चाल्यो जा. कारणके, जेथी या निर्दय एवा राक्षसोना स्थानकांहारो अनर्थ न थाय." हनुमाने कयुं. "हे मात ! प्रेमवाला हृदयमां मारी शंका न करो. कारणके, रामना चरणनुं पतिपएं देखाडीने पढी हुं जश्श. एम कही नेते सीताने नमस्कार करो. पी अशोकवननो नाश करी, राक्षसोने मारी, लंकाना घरोने पाडी, पोताने थयेला बंधनने तोमी, रावणना मुकुटनुं चुर्ण करी ने बेवट लंकाने बाली रामनी पासे श्रावेला हनुमाने सीतानुं चूडारल अर्पण कर. रामे पण घणा स्नेहश्री हनुमानने नेटीने सीतानी वात पूर्वी एटले तेणे सीताना कुशल समाचार अने लंकाना घरोने बालवा विगेरेनी सर्व वात कही.
""
पठी विराध, जांबुवान्, नील, जामंडल, नल ने अंगद विगेरे - नेक सुटो सहित रामे लंका उपर चडाइ करी. ते वखते सुग्रीव विगेरे अग्रेसर सुनटोए नियममां राखेली रामनी सेना समुद्र उपर चाली. रस्तामां नल ने नीले मध्य समुद्रना एक बेटना राजा एवा समुद्र ने सेतुने बांधीने रामनी पासे आया. रामे तेर्जने फरीथी राज्यासन उपर बेसाख्या; तेथी ते रामनी सेवा करवाने तैयार थया. वली सुचेल पर्वत उपर रहेला चेल राजाने पण जीतीने पोतानी साथे लीधो अने लंकानी पासेना हंसीपना हंसरथ राजाने जीतीने त्यां केटलाक दिवसो रह्या.
हवे यावता एवा रामने सांजली युद्धमां जयंकर एवो रावण कुदृष्टि माणस जेम दुर्गतिने एकठी करे तेम पोतानी सेनाने एकठी करवा लाग्यो. ते जोइने विजीषणे रावणने कयुं. " हे जात ! प्रसन्न था छाने पोताना शुभ परिणामनो विचार कर. तें प्रथमथीज परखीना हरणे करीने कुलने लजाव्यं बे, तो हवणां सर्व कुलनो दय न कर थाने जानकी रामने स्वाधीन कर." इत्यादि वचनोथी क्रोध पामेला रावणे विजीquat तिरस्कार कस्यो: तेथी ते पोताना परिवार सहित रामचंद्रने श