________________
कमलानी कथा.
एनए पुत्रीने जोश तत्काल मनमां पुत्रीना वरनो विचार करतां मुख्य प्रधानोने का के, “रोहिणीने चंजनी पेठे था कमला कुमारीना योग्य वरने शोधी काढो.” पली प्रधानोए जेम पंडित पुरुषो शास्त्रना योग्य अर्थने शोधी काढे तेम सर्व प्रकारे शुद्ध अने कोश पण उषणरहित एवा रति वहनने शोधी काढ्यो. पनी राजा मेघरथ मनमां विचार करवा लाग्यो के, "तत्वना जाण प्रधानोए म्हारा चित्तना अनिप्रायने मलता श्रावीनेज कडं बे. पृथ्वीमां घणुं करीने राजा शणगार सजावीने सनामां शोजावी राखवा जेवा ; परंतु तात्पर्यथी राज्य तो प्रधानोना हाथमां रहे बे. राजाना नेत्र प्रधानो कहेवाय बे, ते खरूं जे. एटलाजमाटे बहु प्रधनोने लीधे छ हजार नेत्रवालो कहेवाय . राजा पासे राज्य. नां सर्व अंग संपूर्ण हो; परंतु प्रधाननुं बल सर्वथी श्रष्ठे गणाय बे.” श्रा प्रमाणे विचार करी मेघरथ राजाए प्रगटपणे प्रधानोने कयु. “ हे उत्तम प्रधानो! तमे म्हारा विचारने अनुसरीने हितकारी श्रने योग्य वचन कडं . हवे श्रापणे रतिवबन साथे कमलानो विवाह करवा माटे को सारा चतुर दूतने सोपारपुरमा मोकलवो जोशए.” था प्रमाणे विचार करीने बीजे दिवसे साल नामना दूतने सारी नेट श्रापी रतिवद्धन पासे मोकल्यो. रतिवन राजाए पण कमला (लदमी) ना सरखी कमलानो विवाह कबूल करी ते दूतने सत्कार करीने पाडो मोकट्यो. पली सारा मुहर्ते म्होटी समृद्धिथी श्रावीने रतिवद्धन राजा जेम कृम कमला (लदमी) ने परण्या हता तेम कमलाने परण्यो. हाथेवाला वखते मेघरथ राजाए रतिवद्धजने हाथी, घोमा, रत्न श्रने अलंकार विगेरे बहु समृद्धि थापी. पडी पोताना देशप्रत्ये जता एवा रतिवद्धजने सीमाडा सूधी वलावी मेघरथ राजा पाडो वव्यो. मार्गमा ठेकाणे ठेकाणे गामडाना लोकोए प्रवेशोत्सवथी सत्कार करेलो, नाट अने चारण लोकोए करेला जय जय शब्द सांजलतो, लोकोने दानथी संतोष करतो, वागता वाजिंत्रोना शब्दथी दिशाउने बेहेरी करी देतो अने मूर्तिमंत राज्यलदमीना सरखी कमलाथी शोजतो ते रतिवद्धन अनुक्रमे पोताना सोपारपुरमा श्राव्यो. त्यां ते राजहंसना सरखी गतिवाली अने सर्वे अंगे