________________
शश
शीलोपदेशमाला. पिताने प्रणाम करी माताना कंठे वलगीने रोवा लागी. पली जीमक राजाए पुत्रीने नगरमा प्रवेश करावी सात दिवससुधी म्होटो उत्सव कस्यो.
(तलावने कांठे वृक्षनी बायामां बेठेला कुब्जने मुसाफर ब्राह्मण कहे के ) "हे कुब्ज! सात दिवसनो उत्सव पूर्ण थया पड़ी एक दिवसे नीमक राजाए पुत्री दवदंतीने तेनी सर्व वात पूबी एटले तेणे पोतानी सर्व वात पिताने कही. ते वखते हुं त्यां बेठेलोहतो; तेथी में श्रा वात सांजली . पनी नीमक राजाए दवदंतीने कद्यु. “हे वत्से ! तुं थापणा घरे सुखेथी रहे. त्हारो मनोरथ पूर्ण थशे तेम हुँ करीश." पड़ी तेणे हरिमित्र ब्राह्मणने पांचसे गाम थाप्यां थने कह्यु के, “ नलराजा श्रावशे एटले तने अर्धं राज्य आपीश.”
हवे एम बन्यु के, दधिपर्ण राजाए कंश कार्य प्रसंगे श्रा सुंसुमार नगर थकी पोताना बुद्धिवान् दूतने कुंडिनपुरमां नीमकराजा पासे मोकल्यो. राज्यकार्य करी रह्या पली सुखेथी रहेला ते दूते एक वखत प्रसंगने लीधे जीमक राजाने कयु के, “ हे देव ! दधिपर्ण राजानी पासे नलराजानो रसोछ श्रावेलो . ते शरीरे कुब्ज (वींगणो) उतां उत्तम सूर्यपाक रसवती करी जाणे . वली ते बीजी पण केटलीक कला जाणे बे." एवां ते दूतनां वचन सांजली दवदंतीए नीमक राजाने कडं. "हे तात ! सूर्यपाक रसवती तेना (नलराजाना) विना बीजो को जाणतो नथी.तो ऊंषधि, अथवा मंत्रके देवादिकनां माहात्म्यथी गोपवी राखेली आकृतीवालो तेज तमारो जमा (निषध राजानो पुत्र) होवो जोश्ए. पनी जीमक राजाए मने शीखामण थापीने तत्काल अहिं मोकल्यो , जेथी हे ना ! हुँ पूडतो पूढतो श्रहिं त्हारी पासे श्रावी चड्यो बुं.
(तलावने कांठे बेठेला कुब्जने मुसाफर ब्राह्मण कहेने के) हे कुब्ज! तने जोश्ने खेद पामेला श्रात्मावालो हुँ विचार करुं बुं के, “ मुक्ताफल समान कांतिवाली दवदंती क्या ? देवना समान कांतिवालो अने लक्ष्मीना समूह सरखो नल राजा क्यां? अने धनुर्वाथी वांका थगएला अंगवालो तेमज श्याम मूर्तिवालो तुं क्यों ? क्यां कल्पवृक्ष ? अने क्या एरंडानुं काड ? वली क्यां मणि ? अने क्या पथ्थर ? हे कुब्ज! श्राजे तेने जोवाथी हुँ धारुं बुं के, दवदंतीनो मनोरथ पण कुब्ज (वांको अ